Знаеше, отпорот на гаменот ќе е страшен; сеќавајќи се на неговите долги раце со тешки шепи, беше сета со Ивана, со неговите бистри, жолти очи покриени со сенка на густи кадри врз челото.
„Месечар“
од Славко Јаневски
(1959)
- Стави ја раката врз челово, моли тој и излечи ми ја оваа брчка што за целата своја должина ми го сви 'рбетот кон земјата.
„Вардар“
од Анте Поповски
(1958)
- Стави ја раката врз челово, моли тој и излечи ми ја оваа брчка што се свила околу моето грло и не ми дава да плачам.
„Вардар“
од Анте Поповски
(1958)
Човекот кој ме гледаше, имаше умисла врз челото, тага во очите.
„Захариј и други раскази“
од Михаил Ренџов
(2004)
Потоа со ножов ќе ти одбележам крст врз чело. За да те препознае твојот шејтан.“
„Забранета одаја“
од Славко Јаневски
(1988)
- Ја запознав својата глупост и немам веќе своја работа да свршувам! Дланката на Глигор падна врз челото на Арсо. - Гориш.
„Пустина“
од Ѓорѓи Абаџиев
(1961)
Врз челата им лежел облак на оттуѓеност.
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
Секој што не бил од малата легија носел во себе коба и подмолност.
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
- Ме чека друштвото. Одиме вечер на забава, - и мина со прсти низ косата, која убаво му паѓаше врз челото, а од страните му беше залепена од желето што го употребил.
„Јас - момчето молња“
од Јагода Михајловска Георгиева
(1989)
Останува во сенка, незабележано... колку бразди врз челото испишав... ко нејасно кинеско писмо колку букви, толку години потиснати со времето избришани, избледени...
„Поетски блесок“
од Олга Наумовска
(2013)
Врз челото имаше само три кадрици. Одеше право накај нас.
„Клучарчиња“
од Бистрица Миркуловска
(1992)
Темнокостенливата коса, прибрана високо над тилот во бујна опашка, ѝ паѓаше до рамениците.
„Клучарчиња“
од Бистрица Миркуловска
(1992)
Одеше со рамномерни чекори - ниту полека, ниту брзо - небаре чекори низ ливада, а не низ училишниот двор - во цветно широко здолниште и бела блуза.
„Клучарчиња“
од Бистрица Миркуловска
(1992)
И тогаш, светлото се придуши, таа стоеше крај прекинувачот.
„МАРГИНА бр. 32-33“
(1996)
Сѐ уште беше во кимоно, но косата ѝ беше поостро подигната, цврсто склопчана на врвот од главата, како да се подготвила за бој.
„МАРГИНА бр. 32-33“
(1996)
Зрнца пот ми избиваа врз челото. Не знаев дали да стојам или да седам.
„МАРГИНА бр. 32-33“
(1996)