до (предл.) - што (зам.)

Друг, пак, подуен како насмукан крлеж, јадеше сѐ до што ќе дојдеше во домовите на своите засонети граѓани, притоа испуштајќи сладострасни издишки и кркорења.
„Захариј и други раскази“ од Михаил Ренџов (2004)
До што е суводолица се вовлече в земи да те откорне; До што е бог под сите дна те закопа!
„Вардар“ од Анте Поповски (1958)
До што е корен и камен до што е далга и ноќ сум израснал . . .
„Вардар“ од Анте Поповски (1958)