до (предл.) - езерце (имн.)

- На изгрејсонце сум се разбудила на еден зглавник со него, бабо, покриени со една јамболија... од една вода сме се измиле... во бела крпа од лебот и пиперна солца сум му врзала... и сум го испратила угоре сè до Самовилската ливада, до езерцата Пелистерски очи... по една темјанушка како нишан си подадовме - Ќе се вратам - ми рече - Ќе те чекам - му реков... и си замина отаде превалецот - како мама што си замина - накај Беласица...
„Молика пелистерска“ од Бистрица Миркуловска (2014)
Црквичката која се наоѓаше до езерцето не беше обична.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
Со трчање се вратив до езерцето, а ти седеше уште на столицата.
„Седум години“ од Зорица Ѓеорѓиевска (2012)