Кога мислеше дека не само што е решен туку и готов, со врзаната раница до нозете седна во кујната.
„Синовски татковци“
од Димитар Солев
(2006)
Најдобри се секогаш оние со кутиите замотани со украсна хартија, во која има сервис за ручање или кафепиење, или, ако е поблизок роднината, двете во едно, па ја спушта до нозете, точно пред старите чевли кои не ги сменил од едноставна причина што парите отишле за бакшишот.
„И ѓаволот чита пРада“
од Рада Петрушева
(2013)
Нога до нога, муцка до муцка.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Бојан ја домами кучката и таа послушно слезе низ скалите, подлавнувајќи повремено, па послушно легна до нозете на својот стопан.
„Бојан“
од Глигор Поповски
(1973)