Второто кое, впрочем, вистински ме загрижи, беше тоа што копањето не беше стигнато до никаде.
„Бунар“
од Димитар Башевски
(2001)
До никаде не гледаат од лутина.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Не стои само со тебе, до никаде не те покажува.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Ама не пали тоа, до никаде не фаќа лагата.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
До никаде не му се слуша гласот.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
— А што да правам, вели, кога оваа работа до никаде не ми оди.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Николку, што се вели, до никаде не ме поносил.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
„А железово нема да го фарбаме?“ а другиот рече, „Е, сега, сите ако ги фарбаме до никаде нема да стигнеме“.
„Чкртки“
од Румена Бужаровска
(2007)
Многу ме интересираше зошто најмалата клацкалка не беше сменета, па го прашав чичкото.
„Чкртки“
од Румена Бужаровска
(2007)