до (предл.) - скоро (прил.)

Така до скоро беше и со имотот. Имот не можеше да се купи и да се има.
„Бунар“ од Димитар Башевски (2001)
Ми даде една кутија „карелија“ и ме испрати неколку метри со зборовите –Бесвина се испусти, нишчо не остана од селото... до скоро некој камен од црквата имаше останато, ама и тоа се витоса...
„Ласа“ од Наташа Димитриевска Кривошеев (2011)
Та до скоро со пушка на рамо комитствуваше по Пелистер и ги бркаше зулумќарите, а сега одеднаш да стане селски предавник.
„Луман арамијата“ од Мето Јовановски (1954)
До скоро јас по овие места наоѓав испукани фишеци. Можеби има уште.
„Бојан“ од Глигор Поповски (1973)
„Кај нас дома за тие работи се раскажуваше до скоро, кога јас бев дете.
„Бунар“ од Димитар Башевски (2001)
Сите телевизии фураат идентична шема, сите весници исто (па го има ли тоа негде, два кретена со, до скоро, потполно исти текстови - од кои зрачат бескрајно мрзоволие и тапост - во ист ден 40 години да се појавуваат ко тотална навреда за било кое чувство за плурализам и две страни на било каков аспект!?), сите културни списанија се исти, државата е исто што и невладините организации, фондациите личат на министерства, ко да сме чувари на најсветата ебена вистина во историјата на човештвото, толку проклето оркестрирано сѐ изгледа.
„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)
Квадратурата на кругот е една од најчестите алегории за освојување на вештината. Basillius Walentinus, алхемичарот од 17 век, ги поврзува квадратот, кругот и креветот за да ја изрази следнава идеја: „Креветот на Мајката кој до скоро беше квадрат / Наскоро ќе стане Кружен.“
„МАРГИНА бр. 6-7“ (1994)
Во алхемиската традиција токму на свадбениот одар се извршува coniunctio oppositorum на парот Брат/Сестра (Крал и Кралица), и како таков тој му е сличен на алхемичарскиот сад во кој се слави свадбата меѓу Сонцето и Месечината.
„МАРГИНА бр. 6-7“ (1994)