Кога ќе се стемнел, со жили и мускули во својата става за тројца, мечката бегала од него.
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
Во откраднатата крбла за млеко гмечел со боси нозе туѓо грозје, се опивал, ревел споулавено.
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
Таа така си кроеше: тројца браќа се: Стојо, Илко и Трајко; три куќи; три таками за куќите. Море — волови; море — овци; море — товарни добици, пашита, море — нивје за тројцата браќа, три пералника, три месариика, три ѓума, три тави, шест тепсии.
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
Секој ден купува по кило леб повеќе. Што се разјало ова дете толку?! Јаде за тројца. Но дали јаде?
„Било едно дете“
од Глигор Поповски
(1959)
„Да.“ „Пред единаесет години ти измисли една приказна за тројца мажи кои беа осудени на смрт за предавство.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
Го деградирале, а кога му ја давале партиската легитимација, му рекле: „Варди, зашто во оваа книшка нема да има место за да се запише уште нешто ново. Ни за најмалечка казна Ги имаш досега за тројца...“
„Белата долина“
од Симон Дракул
(1962)
Зората нестрпливо чекаше да си одам за да ти пријде – немаше место за тројца.
„Зошто мене ваков џигер“
од Јовица Ивановски
(1994)
Хроничен страв. Дишам за двајца. Горам за тројца.
...
„Ерато“
од Катица Ќулавкова
(2008)
Се чувствуваше некако задолжен да работа, оти ќе треба за тројца леб да вади. Ha вториот ден се бери сповојница.
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)