за (предл.) - каков (зам.)

4Дали вие сакавте да се запишете на Ecole normale, или тоа беше желба на вашите родители? 4Моите родители не знаеа за каква установа станува збор.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Парискиот интернат за мене беше мошне болно искуство, мошне тешко го поднесував.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Не беше заинтересиран за каков и да е природен феномен, ниту за спектарот на кој и да е елемент.
„Кревалка“ од Ристо Лазаров (2011)
Тој не гледаше и не знаеше, но и кога знаеше не сакаше да знае, кој затворник за какво дело лежи.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Малку по малку, должностите почна да ги извршува нередовно; а посебно кога во разговор со управникот или со главната сестра требаше да каже нешто за каков било предмет, кога ќе осетеше дека на дотичниот предмет и самиот треба да му подари некаква изјава, буквално ќе се скршеше.
„МАРГИНА бр. 36“ (1997)
Мнозина ќе се запрашаат: За каков национален сепаратизам овде се зборува?
„За македонцките работи“ од Крсте Петков Мисирков (1903)
Следен од непријателски борбени авиони додека летал над Индискиот Океан носејќи важни пораки, тој го приврзал за себе својот митралез како тег и скокнал од хеликоптерот во длабоката вода, заедно со пораките - крај, рече Големиот Брат, за каков што не е можно да се размислува без чувство на завист.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
За каква книга ми зборуваат овие луѓе!
„Балканска книга на умрените“ од Мето Јовановски (1992)
Без сестрано, исцело проучување на сите посебности на видливото, многу тешко е да се претпостави можноста за каква и да е негова естетска трансформација во невидливо.
„Љубопис“ од Анте Поповски (1980)
Кога барем, помисли Едо, би рекла „за тој лигуш“ за каков што тој во својата озлобеност го сметаше.
„Продавница за љубопитните“ од Мето Јовановски (2003)
Кога Филозофот го прашал слепиот од каде знае што е напишано на штичката, кога тоа што е напишано сочинето е со букви за него незнајни и неразбирливи, овој му одговорил: „И кога допирам запис од писмо непознато, јас знам какво собитие е запишано; така, кога ми ја даде штичката со твоите букви, јас видов дека за мене тие знаци се непознати; но сепак разбрав за какво собитие говори записот.
„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)
Ако успее во тоа, толку подобро за Македонија, но, ако од разни причини не успее, а се предизвика некое парцијално востание за какво што агитирале и работеле врховистите, и едните и другите нека ја сносат одговорноста.
„Солунските атентати 1903“ од Крсте Битоски (2003)
За каков порок, за какви низини говориш ти? На високо си ти, недостижна си ти, Ана!
„Пустина“ од Ѓорѓи Абаџиев (1961)
За какви пороци говориш ти? Ние ќе го збришеме гнилежот.
„Пустина“ од Ѓорѓи Абаџиев (1961)
Многу благодарам, му велам, а не ми текнува да го прашам за каков пат ми зборува.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
— За каков сон, прашувам.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
- За каква слама говориш? - За сламата на неговата кола. Таму му е скриена пушката...
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
За какви злосторства? се прашувале луѓето, За оние по кои не ќе остане за новороденчињата жена со боска, говореле и пак демнеле и ковале нови стапици.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
А вие, гледам, навистина ќе му ја палите облеката на оној горе.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Со снегот го снемало, фатил џенем или се присокрил негде за нови злосторства.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
А самиот текст потсетуваше на ситен вез, што би можел да се прочита само со лупа.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
Не знам за каков привид можеше да станува збор, но наеднаш ми се пристори дека буквите што ги пишуваше Грофот, ги имав видено извезени на мали картички, помали и од личните посетници.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
Повеќе никој не знаеше за каков попис се работи.
„Времето на козите“ од Луан Старова (1993)
ФЕЗЛИЕВ: По миризмата? Нема тој, драги мој Луков, баш никаков усет за каква и да било миризма.
„Црнила“ од Коле Чашуле (1960)