за (предл.) - овие (зам.)

Козарите се чудеа, некои од нив првпат слушнаа за овие земји, а за малтешката и апенинската и медитеранската коза никој од нив дотогаш не беше чул.
„Времето на козите“ од Луан Старова (1993)
Тие беа подвижните резервоари со течна храна за овие луѓе кои по победниците во војната итаа кон големиот плоштад на главниот град на Републиката.
„Времето на козите“ од Луан Старова (1993)
Но не е важно дали јас имам и ќе имам доволно вода (иако знам колку е тоа тешко по однос на твоето доаѓање овде), посилен од тоа во овој момент е поривот во мене да преземам нешто што ќе биде важно за Маказар и за овие луѓе.
„Бунар“ од Димитар Башевски (2001)
Кога свртевме на Гринвич Авенијата, каде неколку жигола стоеја потпрени на ѕидот, ја видовме оваа плавуша како ја фрла главата наназад и вели, доволно гласно за овие педери на глуварење да ја чујат: „Ох, погледни ги само тие Green Witches!“
„МАРГИНА бр. 15-16“ (1995)
Гронинг: Тоа беше единственото андерграунд списание, така што еден ден влегов во канцеларијата на Холивуд Булевар, а рецепционерот седеше таму викајќи „Немој да работиш за овие копилиња!“
„МАРГИНА бр. 22“ (1995)
И мравките, ене ги го изнесле својот одвишок од храна да го потсушат на благото сонце да не им се расипе од зимошната влага, а мрзливиот штурчо дебне отстрана да може да крадне некое и друго зрнце, оти прегладнел за овие три четири месеци лежење под снегот.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
ПАНДЕ: А, може и за нешто друго да враќаат!... Со очи видов луѓе вратени за овие работи.
„Парите се отепувачка“ од Ристо Крле (1938)
Не можеше тој тетка Рајна да ја спречи да зборува за овие работи, но, затоа тој со молчењето ѝ кажуваше колку тоа му е мачно, - си мислев јас онака како што мене ми беше потребно во тој момент.
„Друга мајка“ од Драгица Најческа (1979)
При решавањето на ова прашање не треба да се забораваат и следниве прашања: кои наречја од српскиот и од бугарскиот јазик се признаваат за најтипични за овие јазици и кои нивни особености се признаваат за најкарактеристични за едниот и за другиот јазик?
„За македонцките работи“ од Крсте Петков Мисирков (1903)
Нејзината женско-центрична анализа на овие два проблема покренува важни прашања а исто така сугерира и алтернативни решенија и начини на мислење за овие морални/политички проблеми.
„МАРГИНА бр. 1“ (1994)
Во статијата каде што прочитав за праксата на Македонците проблемите да ги решаваат со лекови наместо со разговори, стои уште и следново запишано: „Поради присутсво на стигма за овие услуги, многу луѓе живеат во темнина...“.
„Календар за годините што поминале“ од Трајче Кацаров (2012)
Имаме пушки, кубури. За овие неколку дни до доаѓањето в село ќе се распоредиме во групи.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
- Знам, ја прифатил уверливоста на тие зборови Наџак- Јанко. - Поинаку мислев.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
ЛУКОВ: (Го прекинува Фезлиев.) Ве распрашуваме за овие работи, зашто е во прашање една навистина решителна акција, решителна за...
„Црнила“ од Коле Чашуле (1960)
За овие неколку месеци заеднички живот, ваквите мозочни екскурзии на својата внука лесно ги препознаваше.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
- Кажи ми што уште си загубил или пропуштил за овие десет дена?
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
И да не се молиме само овдека во светиов храм, вели, и не оставајте ги молитвите само за овие ѕидови од кај што нѐ гледа синот господов и неговите апостоли.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
тој распалил едно ситно: лиду, лиду, лиду, лиду, и ние играме, ама лабаво, ко кал за црепни да газиме, не ти носи душата да играш делнички и со пијани војници од таму си некаде, од мајчина им, не си за никаде, мочано време, и се нишаме небаре треската да не фатила, се правиме тресиопашки, скокаме наситно, а старшијата само ја ситни свирката и тогаш пукна пушка и старшијата ја олабави гајдата таа писна и занеме и во гробиштата влегоа други војници, кај ќе бараме и за овие кокошки, си велиме, и излезе еден поголем од старшијата, со едно кило петлици нареден, и вели: отечеството крвари, а вие играте, и колкумина имате српски војници, прашува, ами колку што забраа Србите, велиме, колку што им требале и броиме на прсти: Насте, Петко, Митре, избројавме дванаесет.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Јасер Арафат дури по три месеци јавно ќе се произнесе за овие разговори.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Тие беа на високо дипломатско ниво. Палестинската страна ја застапуваше амбасадорот на Палестина во Тунис Хакам Балауи.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Наместо дотогашното пресметување на пензиската основа за овие периоди врз основа на платите на засегнатите лица пред настапувањето на невработеноста, привремената спреченост од работа, отсуството од работа, односно инвалидноста, со усвоените измени определувањето на пензиската основа за овие периоди ќе се врши врз основа на соодветните парични надоместоци (чл. 2-4, ЗИДЗПИО/24.дек.08).
„Обезвреднување на трудот“ од Савески, Апасиев, Ковачевски, Василев (2010)
Тука го препозна Трајка дека тој го удри по глава кога му влегоа во конакот да ја спасуваат Анѓа и уште толку го зацврсти решението него да го осуди на смрт и со тоа да се одмазди за сето она што му го направија Мариовците за овие дваесет и седум години борба. – Што велиш сега, Анѓо?
„Калеш Анѓа“ од Стале Попов (1958)
– Нека е на помош света Богородица – благослови калуѓерот и си го затвори тефтерот, па божем некако загрижен за овие добри рисјани што дадоа олку жито за Богородица, запраша: – Е, што мислите да правите ако ве нападнат пак Агарјаните? – и си го кладе тефтерот во торбата со имињата на водачите на бунтот. – Што мислиме, ние рековме, оче.
„Калеш Анѓа“ од Стале Попов (1958)
Нема ли срце, нема ли срце - на срца срцето, срце - ширини широко срце - длабини длабоко - цел свет да збере, па да е за виа гради малечко?
„Бели мугри“ од Кочо Рацин (1939)
Значи таа ја упатила власта за овие скапоцњености.
„Желките од рајската градина“ од Србо Ивановски (2010)
Едно време Турците за овие села поставија таксидер, некојси Тефик.
„Луман арамијата“ од Мето Јовановски (1954)
Само толку кажува песната за овие пелистерски јунаци и завршува како што почнува: Ој, Лумане,Лумане, Ој, куче касапско, Не ми ти е ланската година!
„Луман арамијата“ од Мето Јовановски (1954)
Ги носеле многумина, од дрводелците- авантуристи во канадските дивини, преку сафари фриковите во фазонот на мачо- мустаклијата од рекламата за Камел, до модерните припадници на џет-сетот кои во морски авантури тргнуваат со своите деветометарски јахти (можеби оттаму и другото име за овие мокасини - бродарици).
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Швајцарија со години беше водечка во индустријата за часовници, според убавината, прецизноста, долготрајноста - а и денес е ненадминлива ако зборуваме за вистинските механички часовници (нпр. Schaffhaisen). okno.mk | Margina #11-12 [1994] 109
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Изработени од кожа наменета за прошетка низ древниот свет (според името), овие мокасини се погодни за авантуристички типови.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Ама молам да ме сослушате за овие три работи:
„Тополите на крајот од дедовата ливада“ од Бистрица Миркуловска (2001)
И така, во смртта, за овие таткови сонародници, откорнати од своите, натрапници кај другите, можеше да се постави прашањето: кое било нивното вистинско место во животот?!
„Атеистички музеј“ од Луан Старова (1997)