И кога се вратив, откако Југославија се смири со СССР, по падот на сталинизмот и сите ние бевме помилувани од Голи Оток, но не ми ја вратија Катедрата по педагогија при Филозофскиот факултет, чиј основач бев, туку ме поставија за Директор на Националниот институт за фолклор.
„Балканвавилонци“
од Луан Старова
(2014)
Тој Трифун, Баџата, во тоа време, бараше начин зета си во Скопје да го протне за директор на некое претпријатие и сега ни наговорува мене и на Сврделот некако да му помогнеме.
„Продавница за љубопитните“
од Мето Јовановски
(2003)
Адаптирано: Еден од директорите на театрите кај нас, му испраќа билети на првиот човек на партијата која го назначила за директор: „Ви ги испраќам сите билети за премиерата. Ако не дојдете, нема да има премиера“.
„Календар за годините што поминале“
од Трајче Кацаров
(2012)
Откако дојде за директор, Фисот реши културно да се воздигнува, па реши да направи приредба на крајот од учебната година.
„Папокот на светот“
од Венко Андоновски
(2000)
При реорганизацијата на привремената Демократска влада на Грција, еден претставник на НОФ станува член на владата, претседателот на НОФ влегува во составот на Вишиот совет на ДАГ, а секретарот на НОФ е назначен за директор на дирекцијата за национални малцинства во Грција.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Не туку ги кревај рамениците туку пријди до масата и потпиши!“
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)
Вели: само ветуваш: Ќе се среди, ќе се среди.
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)
Знаеш колку пати ми имаш ветено дека ќе се среди?
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)
Дека нему му било лесно да постапува според наредбите а јас не сум сакал да го потпишам пусулчето со кое се назначува за Директор на државната дрводелска задруга Голема починка.
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)
Со носењето на ЗРО (2005) паричната казна за одредени прекршоци за директорот или друго одговорно лице, кои претходно изнесуваа од 10.000 до 50.000 ден., драстично се намалија – и сега изнесуваа од 7.000 до 10.000 ден., при што евидентно е дека поранешната минимална сега стана максимална можна граница на казнувањето (чл. 265, ЗРО/05).
„Обезвреднување на трудот“
од Савески, Апасиев, Ковачевски, Василев
(2010)