По сѐ што слушнав оттаму и според сѐ што искусив низ годините и што насетував за иднината, кај мене, можеби неправедно и пребрзано, се создаде расположение да верувам дека луѓето меѓу себе, и секој со секого, е во недоразбирање и дека заради тоа, на овој или на оној начин, на крајот, секој секогаш е во загуба.
„Бунар“
од Димитар Башевски
(2001)
Демагогијата и малограѓанскиот ситен интерес сѐ уште доминираат со јавната сцена на идеи и новата некорумпирана генерација интелектуалци и политичари богами ќе треба да вложи значајни напори да се пресмета со тој парохијален и всушност примитивен дух кој нема изградено никакво посуптилно чувство за иднина, за заедница и за делба на интересите. Маргина 35 7
„МАРГИНА бр. 35“
(1997)
Истите тие пискарала не се ништо друго освен форензичари на сѐ што е уништено и сите по дефолт се аналитичари, историчари кои само ги анализираат грешките од минатото, а никогаш не даваат решение за иднината, но како главна особина им е лепењето етикети на сѐ што е прогресивно.
„Двоглед“
од Горан Јанкуловски
(2011)
Таму сега се криеше и тајната за иднината на нашето семејство.
„Тврдина од пепел“
од Луан Старова
(2002)
Исус Христос е со црвени чорапи и бледо лице И сега самик шета по небото и размислува Како се случи да остане бездетен Кога веќе знае дека Не умира само оној што ќе роди И проклет нека е оној Што цел век нешто прета А ништо за иднина не ќе запрета.
„Љубопис“
од Анте Поповски
(1980)
Некои од овие ноторни лапачи и пијаничишта – се потсмева Хорацио Ц. на уважените учесници на бројните симпозиуми за иднината на националната култура – имаат храброст да се наречат епикурејци, а не знаат дека Епикур беше болезлив и воздржан!
„Слово за змијата“
од Александар Прокопиев
(1992)
Тие си дадоа отчет од улогата на Србија во македонското прашање досега и за иднина, затоа и ним им припаѓа честа да се создавачи на националниот сепаратизам сред Македонците.
„За македонцките работи“
од Крсте Петков Мисирков
(1903)
На 13.11.1903 год. утрото по разговорите со К.Мисирков и Ст.Јакимов кај него дома во Софија, Е.Спространов му пишува на бугарскиот министер-претседател Р.Петров: „Пишувајќи Ви ги моите лични сфаќања за иднината на мојата татковина Македонија, ги имам предвид големите опасности што се кријат во сепаратистичкото национално движење меѓу еден дел од македонската интелигенција, кое зад себе веќе влече и македонски народни маси, особено во Југозападниот дел на Македонија, со центрите во Охрид, Ресен, Битола и Прилеп”.
„За македонцките работи“
од Крсте Петков Мисирков
(1903)
Мавале доаѓајќи и се распаѓале во прав и пепел за иднината, могила или тулбе на она што било и што ќе е трева или куп непознати цвеќиња со горчлив мирис на смртта.
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
Со првата ноќ пак како во почетокот на патувањето се собирале околу огнови, не како некогаш - да раскажуваат доверливо што било во минатото, со што сакале да ги сокријат грижите за утрешнината, не, не, туку да се отворат загрижени еден пред друг за иднината.
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
Живиот за живиот немал почит, исламскиот полумесец стоел високо над крстот како гола сабја со крвави рабови, крстот бил натопен со отров.
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
И сето тоа, жив оков во оков, се стеснувало и се ближело без доаѓам, немо; најпрвин ќе удреле едни и тој ќе станел несуштествување а тие слеаност во точка, и другите да доаѓаат и да стануваат дел на точката, сите - скорчавите костури, призраците со кациги и штитови и костурите со чекани.
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
- Но, да ве видам сите со чашите во раце. Да наздравиме за иднината.
„Последната алка“
од Стојан Арсиќ
(2013)
- Иако никој не ја разбираше поентата на зборовите на Рада, со кренати чаши наздравија. - За иднината!
„Последната алка“
од Стојан Арсиќ
(2013)
Заедно со сончевиот залез две чаши, со пенливо фрушкогорско вино, наздравуваа за иднината.
„Последната алка“
од Стојан Арсиќ
(2013)
Кога станува збор за иднината, за футуризмот, тоа е нешто уште покомплицирано.
„Читај ми ги мислите“
од Ивана Иванова Канго
(2012)
Не ме напушташе уште тогаш мислата, макар што сѐ уште немав свое семејство, за иднината на моите потомци, на мојот народ!
„Балканвавилонци“
од Луан Старова
(2014)
Но јас би бил за тоа ние да се ослободиме од османизмите со опасна конотација за иднината на нашите деца, од нашите мајчини јазици, ти од албанскиот, а јас од македонскиот.
„Балканвавилонци“
од Луан Старова
(2014)
И тој како и Татко за албанскиот јазик, полиглот на источните јазици, владеејќи го одлично османскотурскиот, новотурскиот, арапскиот, потоа францускиот, италијанскиот, делумно германскиот, беа загрижени за иднината на своите јазици.
„Балканвавилонци“
од Луан Старова
(2014)
Се плашев за секој иден ден, треска ме тресеше од таквото однесување на големото преродено момчиште; јас со сигурност можев да претпоставам дека тој ѓаволски се преправа спремајќи се за иднината.
„Големата вода“
од Живко Чинго
(1984)
Во срдечниот разговор, во кој ја изразив почитта кон неговиот татко, беше неизбежно да го запрашам за сукцесијата на највисоката власт, за иднината на земјата.
„Амбасади“
од Луан Старова
(2009)
За смрт на Големиот Брат? За човештвото? За иднината?“
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
За иднината, за минатото, - за некое време што е можеби нестварно.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
Ти ќе бидеш уништен за минатото, исто како и за иднината. Ти никогаш не си постоел“.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
Што е за право ниту еден сонувач Нема да рече многу ми е гајле за иднината на сонувањето Не што нема да рече многу ми е гајле Ами ќе ја обнови и ќе ја поткрепи идејата За воведување светска сонувачка штафета Сега не мора таа да му се врачува на Врховниот сонувач Баш на 25 мај И не мора сосе штафетата да има и слет на стадионот на ЈНА Постарите сонувачи паметат и такви штафети и слетови Со кои некои неиспилени на несонувано тераат мајтап
„Сонот на коалата“
од Ристо Лазаров
(2009)
Тоа беше и времето кога Татко и Мајка конечно се договорија да им ги кажат на своите деца тајните од нивните животи кои, доколку биле кажани порано, можеле да бидат опасни за иднината на децата.
„Ервехе“
од Луан Старова
(2006)
Гласот му беше темен кога ѝ рече: „Се шегуваш кога говориш за иднина. Иднината е попска проповед.“
„Две Марии“
од Славко Јаневски
(1956)
Го спасуваше чувството за праведност и рамнотежа што ќе биде пресудно за иднината на семејството и во новиот режим кој се вестеше, но со верна мисла да го следи патот на јагулите кон Америка.
„Патот на јагулите“
од Луан Старова
(2000)
XV Татко, слушајќи го Игора Лозински, како со силен вознес ја кажува својата порака на животот, најмногу размислуваше за иднината на балканските и европските граници.
„Патот на јагулите“
од Луан Старова
(2000)
Цветан Горски, откако си ги потсреди своите белешки, рече: - Ви благодарам што ме поканивте на оваа значајна средба за иднината на нашиот крај.
„Патот на јагулите“
од Луан Старова
(2000)
Не можеме минатото да го избришеме, а да сонуваме за иднината.
„Жонглирање со животот во слободен пад“
од Сара Трајковска
(2012)
Кога ќе се сопнеме и паднеме во стапиците на животот да не го заборавиме она што нѐ тера да станеме и да продолжиме.
„Жонглирање со животот во слободен пад“
од Сара Трајковска
(2012)
Треба да се работи за иднината. Инаку ништо нема смисла.
„Одбрани драми“
од Горан Стефановски
(2008)
Но и без тоа тој бил повикан во последен момент од Водачот да реферира за иднината на Атеистичкиот музеј.
„Атеистички музеј“
од Луан Старова
(1997)
Татко често ни велеше дека книгите вистински ни припаѓаат колку што ќе соумееме од нив да извлечеме живот, да откриваме нови излези во сегашноста и за иднината.
„Атеистички музеј“
од Луан Старова
(1997)
Треба да се изостави минатото за иднината.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)