за (предл.) - лага (имн.)

Ко животно од некое крајче на дупката своја. ,Само природата не знае за лага, велеше дедо, нејзината вистина е постојана".
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Можеби песната може да се изостави. За лагата имам и една песна. Прочитајте ја!
„Добри мои, добар ден“ од Глигор Поповски (1983)
Патуваш по границите рани, странични на вселената – изведена смисла/свет а таму душата лебди, бдее бедеми бедни та раскошни со плимата плиска со осеката секне секавично и ведно гледаш и мижиш во длабините и самиот длаб на етерот бладање, сон на сенката светилник на помрачението блаженство во јадот страст за питие смрт и заборав за лага и заблуда за облик, опиум!
„Ерато“ од Катица Ќулавкова (2008)