за (предл.) - мака (имн.)

Тој што ни, Вело, однесе сичко — тој ни остави од темно темен веков за мака - но и за борба.
„Бели мугри“ од Кочо Рацин (1939)
— Вака, ведиме глава, легнуваме, не и лутиме агите та и тиа послескум маваат, белки ќе прецалејме некако, да и куртулиме баре главите, та за маките и болките, тиа се нави.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Бошко пак, кој го виде тоа уште од на дуќан, се растрча низ чаршија да ја рашири веста за маката на својот господар и да бара некаков совет, или помош.
„Вежби за Ибн Пајко“ од Оливера Николова (2007)
Море луѓе, за маки сме родени! Да беше така —не ќе беше вака!
„Парите се отепувачка“ од Ристо Крле (1938)
Жените спијат, ништо не знаат за маката моја.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Откај левата - женска страна - низ тишината се прогласило липање - за маките Христови што наближуваат на Велипеток, за страдањата и смртта на Синот Божји - Единороден од Мајчица Богородица. ***
„Молика пелистерска“ од Бистрица Миркуловска (2014)
Се враќаа сакати, алипни и сиот бес за маките што ги тргаа во редовите на царската војска, ги истураа на рајата што ја беа притиснале при завладувањето на нивните чифлизи.
„Калеш Анѓа“ од Стале Попов (1958)
Ги извади парите од крпата каде што ги имаше завиткано и му ги даде на Лумана, а тој бркна во шамијата, извади неколку лири и му ги подаде на деда Бошка: - На, за маката.
„Луман арамијата“ од Мето Јовановски (1954)
И во маката не сака само за маки да зборува.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Немаше иљач, вели, за смртта не барај иљач оти и смртта е иљач за маките човечки, за болестите.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)