За разлика од размислите на Даскалов, моите сѐ уште ги сметам само за обиди.
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)
Но веднаш наоѓам причина оваа посебност на моите размисли и да ја поддржам: оттука и оној самобендисан заклучок дека за среќа моите зборови се ослободени од хемикалиите што го поттикнуваат закостенувањето.
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)
- Станува збор за обидот со Ноевиот ковчег - ми помогна стариот писател.
„Летот на Загорка Пеперутката“
од Србо Ивановски
(2005)