Откако Камилски го запозна Татко во Државниот архив, тој си најде мелем за ранетата душа во тие години на недоверба, сомневања, денунции, кодошења од секако вид, од кои од една и му ја изгоре душата, завршувајќи во Голи Оток.
„Балканвавилонци“
од Луан Старова
(2014)
Во селото стигнуваат сѐ повеќе вести за ранети и убиени.
„Постела на чемерните“
од Петре Наковски
(1985)
Ни велеа - за болниците, за ранетите.
„На пат со времето“
од Петре Наковски
(2010)