Понекогаш самиот поединец може да е носител на границата, на пр. носењето предаватели за следење на локацијата од страна на затворениците на условна казна – тие можат слободно да се движат, а сепак се под постојан надзор, или припадници на пониските касти во индиското општество.
„Простори на моќта“
од Зоран Попоски
(2009)
Според систематизацијата на работните места, Авдиќ работеше како референт во комерција задолжен за следење на побарувачката, известување за цените и начинот на дистрибуција на производите на пазарот во главниот град и во Косово и често одеше на службени патувања.
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“
од Димитар Апасиев
(2011)
Како што може да се види, дејноста на фабриката во којашто работеше тој беше од областа на градежништвото и кога настанува спорот, кон крајот на 1999 година, во неа имаше преку 250 вработени.
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“
од Димитар Апасиев
(2011)
Ова воопшто не е само реторичко прашање, бидејќи, како што имплицира претходната дискусија, доколку следењето на правилата не треба да се смета за когнитивно достигнување, тогаш воопшто не може да се смета за следење на правила.
„МАРГИНА бр. 15-16“
(1995)
По овој последен распит ја загубив стрпливоста за следење на протекот на деновите, а уште помалку на месеците.
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)
Но кога се сретнав со службеното лице што го пополнуваше формуларот за моето отпуштање не пропуштив да прашам кој ден во неделата сме и колку имам поминато в затвор?
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)