Јадно е така за љубов да збориш. Додека за трошка молиш.
„Портокалова“
од Оливера Доцевска
(2013)
Со подигнатата рака не замавна само за трошка од мигот. Можеби затоа што она, уште со влегувањето, не покажа никаков заб, туку просто се стркала тука и тој не замавна.