за (предл.) - шега (имн.)

Се разбира, тоа при особени случаи, кога беше расположен за шеги.
„Големата вода“ од Живко Чинго (1984)
ПАРАСКЕВА: Ав, ав, Шарко лае! (ПАУЗА.) ЈАКОВ: И? (Пауза.) Толку? (Пауза.) „За шега не знае”?
„Одбрани драми“ од Горан Стефановски (2008)
– Стариот неранимајко повторно нешто смислил – беше првото што им падна на ум на сите оние што уживаа во неговата смисла за шега.
„Пловидба кон југ“ од Александар Прокопиев (1987)
Ама Мисајле Ковачот за шега му го одврзува коњот и го поведува со себе.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Таквите деца уште за долго време, па и кога ќе се облечат сосем во градско, не можат да се ослободат од некаква селанска тронтавост, неизвештеност, и им служат за шега на граѓанчињата.
„Послание“ од Блаже Конески (2008)