Висината на износот што го бараше Вујошевиќ изнесуваше околку четири плати.
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“
од Димитар Апасиев
(2011)
Таа, свесна за големата морална обврска што ја има спрема своето семејство, решава да оди докрај – но, благодарение на нејзината љубов и преданост спрема работата, како и лојалноста спрема институцијата во која работи – спорот, во некоја рака, се решава спогодбено.
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“
од Димитар Апасиев
(2011)
Ова беше јасен сигнал во размислите на татко ми дека Чанга го избрал големото скривалиште на Калето за гробница за себе и за козите, за сите кози на градот, сакајќи докрај, и во смртта, да остане достоен за големата љубов.
„Времето на козите“
од Луан Старова
(1993)
Книгата силно возбудува. И расплетот, со својата симболичност, нè води кон размислата за големите психополитички проблеми на Источна Европа.
„Времето на козите“
од Луан Старова
(1993)
Тој имаше книги за големата поделба во Европа, на почетокот на векот, на козари и антикозари.
„Времето на козите“
од Луан Старова
(1993)
Стар козар, колекционер на сѐ што се однесува на животното коза , нејзината историја и симболика, ја купив книгата, единствено поради насловот, но таа стана причина за големо задоволство...
„Времето на козите“
од Луан Старова
(1993)
Она пак затворање во собата, со машината пред себе, секако дека го разбирам, но тој тоа го правеше на театрален начин, со пуфки, што се вели, како што прилега на некој повикан само за големи дела.
„Бунар“
од Димитар Башевски
(2001)
Што ткаенини изнакупив, она вермеле со црна основа, кошулата со црвен и срмен вез, ќилимите со шара долапи за големата одаја...
„Бунар“
од Димитар Башевски
(2001)
Материјалот го имаат и ќе го имаат при рака - големи доводни цефки ф-150, цемент и вентили за каптажата што, се разбира, се изведува на самите извори и на речиштето, потоа за првиот мал резервоар и натаму за неколкуте стопирачки шахти и, најмногу, цемент и градежно железо, за големиот резервоар на височинката над Маказар.
„Бунар“
од Димитар Башевски
(2001)
Меѓутоа, итрите производители искористиле еден момент за голем пропаганден ефект, кој и до денес ја разнесува славата на оваа колонска вода низ цел свет.
„Патувања“
од Никола Кирков
(1982)
СЛОБОДАТА: Не си ли ти оној кој ги убеди и најсиромашните да си ги продадат кошулите од грбот за да купат оружје потребно за големата пресметка. МАНОИЛ: Да!
„Духот на слободата“
од Војдан Чернодрински
(1909)
„Од мене олку... Ајде да запалите!“ На сите ни подаде по една цигара. На сите ни ја принесе запалката.
„Клучарчиња“
од Бистрица Миркуловска
(1992)
„Е па, ти побарај татко ти да те научи!“ се налути Љупчо.
„Клучарчиња“
од Бистрица Миркуловска
(1992)
За големо чудо на сите ни успеа да го повлечеме првиот чад.
„Клучарчиња“
од Бистрица Миркуловска
(1992)
Ќе и учиш селаните да стапуваат во организациата, да си прибираат оружје, да и пазат луѓето шо ќе идат кај ниј, да не жалаат оти ќе дадат парче леб на такви луѓе и; шо е најглавно, да се спремаат за големиот ден кога ќе му се каже да се дигнат сете како еден во оружана борба.
„Толе Паша“
од Стале Попов
(1976)
— Како да не! И не само еден. Ти аги тепај колку ти душа сака, но ќе гледаш да не биде лошо и за селаните каде ќе и тепаш агите.
„Толе Паша“
од Стале Попов
(1976)
Натпреварот, како што гледате, продолжува, опуштањето и млитавоста се дозволени при вакво водство, а сетики не се земаат за големо зло и честите буричкања по сеќавањето како минатото да е сегашност и како спомените да се за најаска, а нам на Македонците, најголема најаска уште ни е меѓусебната пизма и само таа нѐ надживува сите нас.
„Ситночекорка“
од Ристо Лазаров
(2012)
Ваквите очајници не се спремни за големи игри, често пати нивната кариера завршува во морето на криминалот каде најчесто слугуваат како третокласни робови токму на оние идеи против кои во стартот на нивната мисија толку жестоко се бореле...
„МАРГИНА бр. 26-28“
(1996)
Во минатиот век опијатите можеле да се купат во бакалниците без рецепта како чудотворни лекови за голем број болести.
„МАРГИНА бр. 8-9“
(1994)
Ескимите, иако се одговорни за големата болка, сепак се исклучително интересни.
„МАРГИНА бр. 8-9“
(1994)
И колку и да беа гладни, или колку и да беше студено, малите колибрија го одбележуваа својот дел од храната со срцепорачки откршувања на мали парченца, како да сакаа да кажат мало благодарам за големиот извор на нивната гозба крај прозорецот.
„Невестата на доселеникот“
од Стојан Христов
(2010)
Но за големо чудо, никогаш не се тепаа.
„Невестата на доселеникот“
од Стојан Христов
(2010)
Дај ми собитие што говори за лоши дела, и јас веднаш, под дланката ќе сетам темни букви, гласови темни, пискотници, студени слова од кои кожата се ежи; дај ми слово божествено и богоугодно, за големи подвизи што зборува, и јас веднаш под раката чувствувам гласови светли, букви топлокрвни, оган во писмото чувствувам, како кога љубениот на саканата писмо ѝ пишува.
„Папокот на светот“
од Венко Андоновски
(2000)
Приредбата се изведе со голем успех. Најпрвин говореше директорот, за големите успеси на училиштето откако тој стапил на таа функција.
„Папокот на светот“
од Венко Андоновски
(2000)
Рекол дека ќе заработи за голема куќа и дека ќе се врати. Но, не се вратил.
„Папокот на светот“
од Венко Андоновски
(2000)
Криптичниот наслов зборува за комплексната структура за Големото стакло: „Дури и невестата се разголува пред очите на неженетите.“ Идејата за тоа ја добива патувајќи кон Минхен. Оттогаш почнува да работи на програма каде „човечкиот калап“, „окуларните орудија“, „чоколадните трошки“ или „женскиот натрапник“ играат улога на симбол во скиците, текстовите и сликите. Во 1915 г. започнува со сопствениот вовед за „Големото стакло”. 1923 г. ја губи волјата и на крајот се откажува.
„МАРГИНА бр. 4-5“
(1994)
Борбата на Дишан за идеите „против“ уметноста го забрза појавувањето на Дада, го поттикна надреализмот и ѝ го покажа патот на авангардата во 70-тите години, од објективната уметност до поп-артот (Енди Ворхол: „Сѐ е убаво“), од минималистичката уметност до концептуалната. 10 год. по првиот Ready-made, Марсел Дишан повторно потпишува едно дело со карактер на манифест.
„МАРГИНА бр. 4-5“
(1994)
Така, преку трудот и излеаната детска пот во големата нива требаше да станеме поцврсти и похрабри во издржувањето на горештината и жедта и да ја челичиме нашата подготвеност за големите идни дела.
„На пат со времето“
од Петре Наковски
(2010)
Два или три дена големците зборуваа за големите победи и редум ги посетуваа бараките, а таму кој за колк се држи, кој за половина, кој на патерица се потпира, кој кашла та кашла, кој постела – рогозина не дава да се олади, кој учкур не врзува туку сал трча до кенефите...
„На пат со времето“
од Петре Наковски
(2010)
И додека траеше и грмеше музиката, на бината се редеа владици и попови облечени како за голема богослужба, високи армиски и полициски офицери со сите одликувања обесени на градите, градоначалникот на Костур, селскиот даскал, кметот, новинари и други непознати лица.
„На пат со времето“
од Петре Наковски
(2010)
41. Задачата на македонската интелигенција отсега натаму ќе треба да биде да се одделат нагледно за сите: за самите Македонци, и за Турција, и за балканските држави и за големите сили, интересите на Македонците од интересите на другите балкански држави и народи и да се изучат подробно сите прашања сврзани со избавувањето на нашиот народ и нашата татковина од сегашната голема несреќа и со процветот на нашиот народ во духовен и во материјален однос.
„За македонцките работи“
од Крсте Петков Мисирков
(1903)
За големиот поет и мислител, Конески, судбинското се плете засекогаш.
„Календар за годините што поминале“
од Трајче Кацаров
(2012)
Сега е најважно да се подготвиме за големата журка на која што ќе има богата културно уметничка програма.
„Филтер Југославија“
од Константин Петровски
(2008)
И за голема среќа сите дрвца се фатија.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
И за големо чудење не го сонив Јона, туку некој непознат човек, непознат војник.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
- Така од нешто, од ништо, им велам и ги пофаќам по косата, по обравчињата, а за Водата и за големата дупка во гумното не им кажувам.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
Маса Ќулумоска вели дека за голема болест, треба уште поголема смрдеа.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
Или пак упорното држење кон добро проверениот рецепт за третирање на дрогите кои што денешното општество го донесе во ќорсокак, всушност е немоќ за решавање на било какви прашања и бегање во романтичен идеализам карактеристичен за големите утопистички идеи?
„МАРГИНА бр. 6-7“
(1994)
Дали повикување на човековите права и слободното општество значат вистинска грижа за овие важни прашања или само алиби за добро обмислена манипулација?
„МАРГИНА бр. 6-7“
(1994)
За казна, ќе продолжи во синџири да копа и да бара дијаманти.
„Пупи Паф во Шумшул град“
од Славко Јаневски
(1996)
Седеле крај оган во кулата и, ситни, измислувале прикаски за големиот земјоделец Рокамболо, а тој, по секоја нивна прикаска, повторувал танцувајќи: „Во мојата цитадела со грстови храна делам!“
„Пупи Паф во Шумшул град“
од Славко Јаневски
(1996)
Веќе почнав да правам одреден план, отисокот за Големото стакло.
„МАРГИНА бр. 3“
(1994)
Ние се боревме за големи идеали, за слободата, а мерценерите за пари.
„Балканвавилонци“
од Луан Старова
(2014)
Понекогаш ќе се заклучеа во соба со сестрите и ќе си читаа тивко, ќе се кикотеа, воздивнуваа...откога ќе останеше сама, Томаица ќе си пуштеше музика на грамофонот и долго си лежеше во креветот, во темница, гледајќи низ прозорецот во ѕвезденото небо, препуштајќи ја нејзината романтична душа на нежните крилја на мечтите за голема Љубов.... ***
„Белиот јоргован“
од Хајди Елзесер
(2012)
Дури го жртвува и својот син за големата света кауза во која веруваше по цена на многу жртви.
„Амбасади“
од Луан Старова
(2009)
Имаше други приоритети за големата разбранета Федерација.
„Амбасади“
од Луан Старова
(2009)
Имав впечаток дека вниманието кон Арафат и Палестина не беше како некогаш.
„Амбасади“
од Луан Старова
(2009)
Во нив не остана ништо освен жалење поради тоа што го сториле, и љубов за Големиот Брат. Беше трогателно колку го сакаат.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
Имаше чувство, иако во тоа време фактите и датумите веќе стануваа нејасни, дека ги знаел нивните имиња со години пред да чуе за Големиот Брат.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
Кажи ми, Винстоне - и запамети, без лажење: ти знаеш дека јас сум секогаш во состојба да ја препознаам лагата - кажи ми, какви се твоите вистински чувства за Големиот Брат?“
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
Знаев како изгледаат прославите, дека и на оваа, како и на сличните на неа, ќе се држат говори за големиот зафат, за акумулацијата од 220.000.000 кубни метри вода, и за ползата од неа.
„Братот“
од Димитар Башевски
(2007)
Ја турна на кај огништето и уште малку за големо чудо ќе ја фрлеше во оганот; ја бапна во пепелта и се загна да си го милува Толето, кое веќе врескаше до зајдување.
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
Се огледа на малечкото огледалце и за големо чудо — не можеше да се познае дека е таа.
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
Се раскрекал по улица, стопанкин петел, та едвај се одбрани од пците. Ќе го удавеа за големо чудо!
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
За големо нејзино чудо, виде дека навистина Крчо ја напишал својата задача и гледа потокришум во неа.
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
Сузан Хејворт, Клерк Гејбл, Душко Долгоушко. Холивуд - ти последна бајко за големите деца, почивај таму крај големата вода!
„Бед инглиш“
од Дарко Митревски
(2008)
Сите се подготвени за големиот пат.
„Патот на јагулите“
од Луан Старова
(2000)
Сама! Сама, меѓу толку луѓе кои споделуваат иста судбина.
„Постела на чемерните“
од Петре Наковски
(1985)
Затоа и молкот нејзин е суров, студен и мрачен.
„Постела на чемерните“
од Петре Наковски
(1985)
Таа насобра неколку грста и напреку тргна по угорнината.
„Постела на чемерните“
од Петре Наковски
(1985)
Само толку пишуваше за големата рана на Крстовица.
„Постела на чемерните“
од Петре Наковски
(1985)
Сакам да речам, татко ти и не беше создаден за големи радости, а за среќата и да не зборувам.
„Жената на белогардеецот“
од Србо Ивановски
(2001)
Најчесто зошто не сакаа да признаат колку се несреќни, полесно им е да глумат лажна скромност, зошто и така не беа за големите работи во животот- кукавици, плашливци.
„Жонглирање со животот во слободен пад“
од Сара Трајковска
(2012)
Единственото спокојство е надежта, дека можеби ќе те најдам и можеби ништо повеќе нема да ми изгледа толку мизерно.
„Жонглирање со животот во слободен пад“
од Сара Трајковска
(2012)
Веста за големата победа во Атина стигна по радиоврска, но неа цела ноќ ја вестеа истрели со светлетчки куршуми кои се пренесуваат од рид до рид, од град до град, сѐ до Атина.
„Големата удолница“
од Петре Наковски
(2014)
Имаме милиони и милиони трудбеници готови да се жртвуваат за големите дела, но сигурно ќе имаме и многу непријатели, саботери на нашиот пат.
„Атеистички музеј“
од Луан Старова
(1997)
Се сметаше за голем грев ако некое дете растури ластовичино гнездо, убие штрк или им ги земе јајцата.
„Добри мои, добар ден“
од Глигор Поповски
(1983)
Денот помина вообичаено, со кафе, појадок и ручек, и со долги разговори на Пела со Мурџо во кои таа му кажуваше како стигнале до училиштето, за големиот број на дечиња како неа сите фатени за рацете од мајките и за големата училница со три реда клупи и во секоја клупа по две дечиња, Учителката убава убава убава, ти велам, и гласот мек, топол, како на баба Перса и на мама Пелагија, а мене ми личи на Богородица од црквата преку големата река!
„Црна билка“
од Ташко Георгиевски
(2006)
Возот почна да подзапира, се слуша за големи намети на пругата, за длабоки соспи снег.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
А славејчето, за големо чудење на целиот шумски свет, мошне неучтиво рече: - Нејќам! Ако ти е за песна, пеј си сам.
„Билјана“
од Глигор Поповски
(1972)
Жабите се подготвуваат за голем пролетен концерт...
„Билјана“
од Глигор Поповски
(1972)