за (предл.) - животен (прид.)

Отпочнува, кој знае која по ред, верзија за животната љубов во приказнава на мојот мелодраматичен пријател, кој, гледајќи низ мене, продолжува да рецитира: - Летото ни беше климакс.
„Слово за змијата“ од Александар Прокопиев (1992)
Ќе ти ги претаставам нештата, менувајќи ја твојата суштинска мисла, твојата перцепција за животниот тек – објаснуваше старецот. – Во жената што ја љуби човекот, потсвесно, гледа потенцијален носител на неговото поколение.
„Мудрецот“ од Радојка Трајанова (2008)
Тој сѐ уште мислеше на богатсвото, наместо за длабоката среќа на душата и за животната среќа.
„Мудрецот“ од Радојка Трајанова (2008)
Можеби некои полемики за животната проблематика сум ги водела и порано.
„Читај ми ги мислите“ од Ивана Иванова Канго (2012)