„Зборот во тесен чевел“
од Вероника Костадинова
(2012)
Почнувам да растам, запишувам. Се вртам, Адријан е на колена со затворени очи, испружени раце, ја клати главата како куче, гледајќи во сонцето како да ќе му даде голем подарок.
„МАРГИНА бр. 6-7“
(1994)
Мрмори нешто за флуидни нозе и заскитува некаде накај езерото.