за (предл.) - надвор (прил.)

Тоа знаеше честопати да застане пред излезната врата и толку бесповратно да чезне за надвор со оние свои очиња, така што тој можеше само да му отвори.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
Десно, врата што води во мудбакот, лево, за надвор.
„Печалбари“ од Антон Панов (1936)
На сон ми е дојдена една црноока. Главата си врзува ем се огледува...
„Печалбари“ од Антон Панов (1936)
- Сега ќе го гледаме изгревот на соцето – рече таа подзаспана во гласот, се издига од под покривката почна да се соблекува потопло за надвор.
„Ветришта“ од Радојка Трајанова (2008)
Не знам како стана тоа така, кому му дојде за надвор?
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)