Тоа го прават со необично задоволство зад кое се крие, угриз на бесно куче.
„Балканска книга на умрените“
од Мето Јовановски
(1992)
Врз огромното платно зад кое доаѓа апстрактната, патетична светлина, се оцртуваат сите непознати контури на овој град.
„МАРГИНА бр. 34“
(1996)
Рада качена на моќното БМВ зад кое се виореше виолетовиот фустан беше дочекана со громогласен аплауз.
„Последната алка“
од Стојан Арсиќ
(2013)
Се начичкавме на стаклената врата и живо ѕиркавме во сандакот со десетина маси, со тезге, зад кое газдата спиеше буден, со зли келнери и меки полни певци, нацрвени и сонливи.
„Улица“
од Славко Јаневски
(1951)