Јас, тежок збор, што би рекол еден Андриќ, збор кој пред очите на оние пред кои е кажан, го определува нашето место, кобно и непроменливо, често далеку пред или зад она што ние го знаеме за себе, надвор од нашата волја и зад нашите сили.
„Бунар“
од Димитар Башевски
(2001)
Не, не, таа сепак правилно постапуваше.
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)