како (предл.) - спомен (имн.)

Ноќта е патување долго, непознато - како споменот, како лудилото свето, а јас го сакав морето, морето, морето.
„Ерато“ од Катица Ќулавкова (2008)
Само летно време, играјќи брканица, децата се криеја во неа, а наесен немирникот – ветер кога ќе зашумеше во оголените гранки на тополите, и ги кубеше сламените старечки плеќи, се напињаше да ја одвее, но Аврамовата колиба зачудо долго време се додржа и остана сред бавчите како спомен на страшниот полјак со големи обесени мустаќи.
„Бегалци“ од Јован Бошковски (1949)