Тогаш Бошко Манев се замисли како никогаш порано.
„Луман арамијата“
од Мето Јовановски
(1954)
Како никогаш да не бил жив, како никогаш да не бил со тебе.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
А сонцето припекло како никогаш ...
„Бегалци“
од Јован Бошковски
(1949)