На сите ни стана јасно. На Сталинка ѝ беше дојдено времето да ја носиме кај прчот.
„Времето на козите“
од Луан Старова
(1993)
Околу вратот ѝ ставивме ѓердан од цвеќиња од мајчината градина. Тргнавме за кај прчот.
„Времето на козите“
од Луан Старова
(1993)
Шетаа сами низ градот, како бели привиденија, во фурии, неретко во стадо, особено кога одеа на плодење кај прчовите на Чанга.
„Времето на козите“
од Луан Старова
(1993)
– Пол? – продолжи службеникот. – Се разбира, женски! – го прекори пак шефот. – Па може да има прч! – рече првпат нешто во одбрана на службеникот. – Кај прчовите одиме со козите кај козарот Чанга, преку дрвениот мост, – рече едниот од помалите браќа.
„Времето на козите“
од Луан Старова
(1993)