За разлика од тоа, последниот уметник во овој преглед, Gavin Turk (р. 1967) во потполност им се подредува на прашањата на популарноста, на популарната иконичност, без осврт кон самиот медиум кој е само безлично средство, веќе проверено како неуметничко.
„МАРГИНА бр. 37“
(1997)
Неговото дело Pop (1993) всушност е восочна фигура која, посебно во лондонските услови во коишто живее Турк, упатува кон достигнување на бесмртноста згрижена во Музејот на восочни фигури како популарно музејско собиралиште, далеко попосетено од кој било друг лондонски музеј. 13 Наведено во Sarah Kent, Shark Infested Waters, стр. 16. 14 Види Марина Мартиќ, „TRUSTNO1“, New Moment 5, пролет 1996, стр. 94-5.
„МАРГИНА бр. 37“
(1997)