И преку ден врз него се таложела смолесто леплива темница од која си се заборавало - кој си, што си, кон што патуваш меѓу тромави двоколки, не грбав туку повеќе подгрбавен и од грбле.
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
Најпосле не можел ли друг да му пушти крв на старчето, не можел ли друг да докажува дека од грст пепел на оној што е апнат од змија не се окотува змија со капка отров во коренот на иглестите заби.
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
„И тоа многу“, рече Винстон, сфаќајќи веднаш кон што води тоа.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)