кон (предл.) - баба (имн.)

— Сардисани сме? — испушти Шаќир прашање кон бабата.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Војникот веднаш се сврте кон бабата и божем сострадателно ѝ одговори: – Што сакаме? Ништо!
„Калеш Анѓа“ од Стале Попов (1958)
Сега колку девојчето да го ставиме в рака... (кон баба Анча). Така ли мислиш?
„Антица“ од Ристо Крле (1940)
— Ами чаре? — изусти и Ѓуро. — Чаре, низ малото вратниче ако можете да излезите — ги опомена Цвета и летна пред нив да провери дали е слободна таа страна.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
ИЛИЈА: (зема збогум со Антица и сака да ја бакне, кон баба Анча).
„Антица“ од Ристо Крле (1940)