кон (предл.) - барање (имн.)

Со тоа не се согласува не само „содржината” на Идеалот туку во целост и пред сè, ниту самиот негов статус: во хетерономната индивидуа не само што индивидуализмот се надополнува со конформизмот и т.н., туку, освен тоа, се открива можноста на прилагодувањето кон барањата на околината, на брзото реагирање кон новите насоки, така што барањата на околината претставуваат веќе вредност сама за себе.
„МАРГИНА бр. 21“ (1995)
Тоа ќе ја направи ништожна разликата на наука и уметност: науката ќе биде интерсубјективна проза (фикција) а уметноста интерсубјективна дисциплина, обете насочени кон барање на знаење - односно, науката ќе биде вид уметност а уметноста варијанта на науките.
„МАРГИНА бр. 35“ (1997)