кон (предл.) - грб (имн.)

Некако го симнал од себе тагарџикот со леб и во лак ја подал раката кон грбот.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Продолжил со здрвени нозе потешко отколку што можело да се замисли.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Братучедите како да се чуваа да не видат некој срам, се свртеа кон грб кон врата и гледаа преку авлијата кон зајдисонцето каде што небото со стемнувањето потемнуваше добивајќи ја мрачната боја на дното на езерото.
„Будалетинки“ од Мето Јовановски (1973)