Системот на „разбирање- зборување“ преку фоничната супстанца - која се подава како не-надворешен, не- световен, значи, неемпириски или не-контингентен означител - мораше, во текот на цела една епоха, да доминира со историјата на светот, дури и ја произведе идејата за светот, идејата за потеклото на светот, поаѓајќи од разликата помеѓу светското и не-светското, надвор и внатре, идеалитетот и не-идеалитетот, универзалното и не- универзалното, трансценденталното и емпириското, итн.
„МАРГИНА бр. 11-12“
(1995)
Токму затоа поимот на техниката никогаш нема едноставно да го расветли поимот на писмото.
„МАРГИНА бр. 11-12“
(1995)