кон (предл.) - излез (имн.)

Напуштајќи ги, пак, ливадите, во правец кон населбита во Потковицата, која е сместена на Станкоски Рид и под неговите подножја, или во павец кон излезот од Потковицата, иако земјиштето е рамно како дланка, човек е приморан да прескокнува многу долови и ендеци.
„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)
Кикицас војнички поздрави, се сврте и појде кон излезот.
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)
Заздивани, се најдоа во некој дол фрлени од некоја сила еден во друг; преплашени сами од себе, јурнаа по долот надолу како кон излез.
„Будалетинки“ од Мето Јовановски (1973)
- Има и зошто – реков замислен, гледајќи и натаму кон синиот хоризонт, кон излезот, кон слободата.
„Атеистички музеј“ од Луан Старова (1997)
Ние се повлекувавме збунето кон излезот, измислувајќи комплицирани приказни за дополнителни часови, за состанок на кружокот по природни науки.
„МАРГИНА бр. 26-28“ (1996)
Кога дојде време да тргнеме, попт, пеејќи, со бакарното котле,в рака, во кое беше замрзнатиот крст, тргна по средината на црквата кон излезот.
„Крстот камбаната знамето“ од Мето Јовановски (1990)
Долгиот наведнувајќи се како да се плаши од својата должина, се упати кон излезот.
„Пустина“ од Ѓорѓи Абаџиев (1961)
Заоде кон излезот од панаѓурот, не слушајќи ги довикувањата по себе.
„Вежби за Ибн Пајко“ од Оливера Николова (2007)
И беше готова порано, имаше време да се подготви, дотера, да се издише и мирно се упати кон излезот од дворот на офицерскиот дом, кадешто веќе ја чекаше Петар.
„Белиот јоргован“ од Хајди Елзесер (2012)
Ја фрлив копачката и со полна глава нејасни и испреплетени мисли потрчав кон излезот.
„Улица“ од Славко Јаневски (1951)
(Го одврзува. Поаѓа кон излезот. Застанува.)
„Одбрани драми“ од Горан Стефановски (2008)
Нема ништо полесно од тоа човек да си го уништи животот. (Пауза) Поздрави то Михајло од мене. (Поаѓа кон излезот. Влегува Киро.)
„Одбрани драми“ од Горан Стефановски (2008)
Се симнувам од сцената и панично бегам кон излезот од гледалиштето.
„Азбука и залутани записи“ од Иван Шопов (2010)
Трибалниот нагон за власта, нестивнат уште од падот на Отоманската Империја, тешко еволуираше кон излез.
„Патот на јагулите“ од Луан Старова (2000)
„Пред да заврне децата трчаат дома“, рече тој, стана и тргна кон излезот. Како некој да го брка.
„Желките од рајската градина“ од Србо Ивановски (2010)