кон (предл.) - каменолом (имн.)

Ја потпираше, и со бес, со ифрит во душата, викаше кон каменоломот, кон Танаил: „Пукај, мамето твое... Ќе блуеш пари за да направиш нова...“
„Злодобро“ од Јован Стрезовски (1990)