кон (предл.) - кола (имн.)

Тој притисна на гаста и ние јурнавме назад; дојдовме до свиокот и тој застана; го насочи фарот кон колата, но ништо не можеше да се види внатре, освен две силуети што се раздвоија кога фарот блесна.
„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)
Тргнаа кон колата на Хелвиг.
„Омраза - длабоко“ од Драгица Најческа (1998)
ОГНЕНА ГУЛЕВА
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
- Не смееш да размислуваш како што веројатно размислува онаа Огнена Гулева - ме предупреди Даскалов и покажа кон колата. - Значи она е Огнена Гулева? - реков.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Тој, кога го забележав првпат, беше напред, прилично оддалечен.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
И Боге од Бањи се враќаше кон колата.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
На младичот му удира силен бокс и од задниот џеб вади нож.
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
Цеце (Кон Мими): А ти, пичко, скидај ги гаќите и легнувај на хаубата! (Со прстот покажува кон колата на Краста) Ја имаш таа среќа да ти го џвркне Цеце Манијакот!
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
Тогаш рапав крик ја наморничави дури и земјата.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Салко Вадидуша прв се стрчна кон колата на својот тест. Другите, чешајќи се, го следеа без брзање.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Со стравопочит од сите страни пристапуваа сè поблиску кон колата, долго ја набљудуваа додека некои не почнаа да се поткреваат на прсти и други да се поткачуваат на колата и да се загледуваат во внатрешноста.
„Човекот во сина облека“ од Мето Јовановски (2011)