кон (предл.) - корен (имн.)

Излегоа на една полјанка. На нејзиниот горен дел стоеше стара џогланеста бука, со шупливо, нагнило стебло кон коренот.
„Бојан“ од Глигор Поповски (1973)
Другите, што ќе согледаат дека тоа “човечки” не е можно, имаат добра причина своето враќање кон корените да не го разберат како враќање кон изворното единство, туку како откривање на другиот во себе.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Тие веќе не се чувствуваа мали, со тажно обесени веѓи и нејаки, како урочени: мрдаа со ушите и гледаа со двете очи кон коренот на своите носови.
„Месечар“ од Славко Јаневски (1959)
ГАЛИЛЕО ГАЛИЛЕЈ ПРЕД ИНКВИЗИЦИСКИОТ СУД
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Конверзијата во себе е за нив конверзија на другиот. Margina #32-33 [1996] | okno.mk 85
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)