кон (предл.) - крај (имн.)

Денес малкумина веруваат дека сосема јасно може да се поткрепи идејата дека менталните процеси се нефизички.
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
Поради тоа, најголемиот број теориски расправи кон крајот на 20 век, се насочени врз проблемот дали менталните процеси се всушност посебен вид на физичките состојби.
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
Овој вид теории кон крајот на 20 век имаат сè поголем број приврзеници.
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
Имено, од аналогијата дека духот и телото се однесуваат всушност како софтверот и хардверот, односно дека менталните состојби се реализираат во телото како што софтверот (програмот) се реализира во хардверот (компјутерот) се извлекува заклучокот дека менталните состојби всушност се физички состојби, само од посебен вид.
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
Тие, немајќи потребно правно знаење, а и како поевтина варијанта, заеднички се обраќаат до адвокат (А. Мандак) – кој­ тогаш, пак како попрактично решение им изготвува индивидуални тужби и потоа, поединечно, ги застапува при преземањето на сите правни дејствија – сѐ до завршувањето на спорот, за што си наплаќа 10% од вредноста на целиот спор, плус адвокатски трошоци согласно Адвокатската тарифа (1993)8 – коишто во нејзиниот конкретен спор изнесуваат вкупно 4.760 МКД.
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)
По одржани само две рочишта за главна расправа, кон крајот на октомври 1997, судот донесе позитивна пресуда со која се усвои тужбеното барање на тужителите4 – и се поништи Одлуката бр. 03- 257 на стручниот колегиум на тужената страна, како и Одлуката бр. 02-329 на Управниот одбор на МЦ, со која првичната нелегална одлука беше потврдена (обете од март 1994 год.).
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)
Читателот ќе забележи дека болдираниот текст во „приказната“ упатува на белешка кон крајот на текстот – коишто ги има околу 160 во целата книга и каде што е разработен и објаснет споменатиот правен институт, се разбира онолку колку што тоа го дозволува расположливиот простор и колку што оценивме дека е доволно за ваков тип истражување.
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)
3 За времетраењето на спорот не беше изречена никаква „времена мерка“.
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)
Но, откако не успева во тоа, и откако пропаѓаат и обидите да ги убеди останатите вработени да покренат колективна тужба – тој, кон крајот на 2006 година, одлучува индивидуално да поднесе тужба за иницирање на судска, граѓанска (парнична) постапка и да поведе работен спор.
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)
Конечно, со второстепената пресуда, донесена кон крајот на април 2010, беше уважена жалбата и првостепената пресуда беше преиначена8 во корист на Зефиќ, од страна на повисокиот судски совет (во состав: Љ.Арсениевска – претседател и д-р З.Михајлоски и Т.Дуковска – членови).
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)
304 Револтот и сомнежот за корупција во редовите на овие јавни функционери и службеници, кои се блиски до локалните моќници, а којшто е јавна тајна меѓу работниците, и кој на моменти оправдано преминуваше во отворен гнев и презир – со право, пред нас, ја постави дилемата дека, во наредниот период, треба да направиме студиозно истражување на оваа доста загадочна и мошне скокотлива тема.
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)
Како што може да се види, дејноста на фабриката во којашто работеше тој беше од областа на градежништвото и кога настанува спорот, кон крајот на 1999 година, во неа имаше преку 250 вработени.
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)
А работниците, пак, беа во доста лоша финансиска состојба, бидејќи, како што споменавме, веќе две години работеа за без пари!?
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)
Тој прво, со управата на радиото, се обидува спорот да го реши спогодбено – вонсудски и со мирни средства.
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)
По оваа правна „голгота“ – извршната пресудата беше спроведена доброволно.
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)
Работникот Орхан Авдиќ од Скопје (сега 54-годишен) беше вработен во фабриката за цигли, тули и ќерамиди – АД за произ- водство и промет на градежни материјали „Киро Ќучук“ – Велес, која во транзицијата беше приватизирана по партиска линија од страна на локални моќници, со договор за работа на неопределено време, од 1982 год. – седумнаесет години пред да настане конкретниот работен спор опишан подолу.
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)
9 Целиот процес пред Основниот суд Велес траеше половина година, а воопшто не беше потребно судијата (Ј. Лазаров) да носи првостепена пресуда – бидејќи странките, кон крајот на 2009-та, се договорија спорот да го окончаат на тој начин што тужениот работодавач доброволно ќе и ги исплати неисплатените испратнини за кои е тужен [во висина од 9.185 МКД / околу 150 ЕУР] – сосе парничните трошоци на постапката, без камата, а за возврат тужителката да ја повлече тужбата.
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)
Правото на државата да ги наплати таксите [во никој случај] не може да биде поважно од правото на [пристап до] судот! 5) Недоверба во „институциите на системот“ Во овој дел мораме да ја истакнеме изразената недоверба на работниците кон надлежните државни институции, кој се најповикани да ги разгледуваат прашањата од трудовоправната сфера (покрај судовите, тука пред сè мислиме на: МТСП преку своите подрачни единици, АВРМ преку своите центри за вработување и „озлогласениот“ Трудов инспекторат преку своите локални, општински одделенија).
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)
Како нејзин договорен застапник се јавува правник од ССМ (Д.Михајловска) – која е овластена како нејзин полномошник во парницата, за што таа и е крајно благодарна.2 Самиот судски спор не траеше воопшто долго и, дури и невообичаено за нашата судска практика, сѐ се заврши само на едно рочиште за главна расправа кое се одржа кон крајот на октомври 244 2003.
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)
Очекувано, газдата – кога дозна дека е тужен – реагираше доста нервозно и прилично бунтовно.
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)
Една недела подоцна, кон крајот на мај 2009, раководителот на сметководство – преку телефонски повик – го 175 известува Х. Џ. дека Потврдата бр. 83496 за неисплатените плати не е готова.
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)
Никому нема да му ја продаваме, никого нема да го одбиеме и за никој нема да се двоумиме да ја пружиме –  правдата и правичноста. (Заклетва за должноста судија) Луцидната и прониклива римска идеја-водилка за примарното значење на тужбата како средство со кое се стигнува до целта, спомената во воведот на книгава, ќе ја споменеме и на крајов –  бидејќи таа, за среќа, повторно воскресна во правните научни кругови кон крајот на XIX век, под влијание на англо- саксонската и американската правна традиција, во правецот на познатите т.н. правни реалисти. 
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)
По овој привремен неуспех, а по приемот на писмено изработената пресуда,7 во јули 2009, следуваше жалбена постапка, иницирана од страна на незадоволната Зефиќ, по што предметот стигна до повисокиот Апелационен суд –  Скопје.
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)
Ценевме дека токму со ваквиот пристап [„лаичка“ наративна верзија + стручен текст во фуснота] ќе ја постигнеме нашата основна цел: текстот да биде лесно „сварлив“ за читателот кој не е правник, односно да не биде премногу правнички, несфатлив и тежок за читање; додека, пак, стручната компонента од анализата да биде дадена во една интервентна и ненаметлива форма, кон крајот на текстот – за да не преминеме во друга крајност, којашто ќе ја девалвира професионалната вредност на трудот.
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)
По дознавањето дека е утужен, работодавачот реагира различно спрема конкретни поранешни вработени, обидувајќи се да ги компромитира и да внесе неслога меѓу нив – па така, на некои од нив им понудува да ги врати на работа, а тие за возврат да ги повлечат тужбите.
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)
По овие дополнителни опструкции работникот Х.Џ. е советуван неговото барање за потврда за долгот кон него, да го напише во писмена форма и да го испрати до сметководството на претпријатието, но паралелно и до генералниот директор.
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)
По завршувањето на спорот – кој конечно беше окончан дури кон крајот на 1998 година – Р. М. останува и продолжува да работи во Медицинскиот центар уште три-четири години, сè до 2001.
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)
Во другите републики козјото прашање веќе беше „решено” или се приведуваше кон крај.
„Времето на козите“ од Луан Старова (1993)
Тие го минаа центарот на градот и, по една мала тесна уличка, се упатија кон крајот на градот.
„Гоце Делчев“ од Ванчо Николески (1964)
Кога пристапија до портата, граѓанинот цврсто ја тргна железната алка од портата и со растојание чукна на портата трипати по три.
„Гоце Делчев“ од Ванчо Николески (1964)
Со бавни чекори спроводот се приближуваше кон крајот на градот, до турската стража.
„Гоце Делчев“ од Ванчо Николески (1964)
Спроводот доближуваше до стражата.
„Гоце Делчев“ од Ванчо Николески (1964)
Подоцна ги посадив, беше крајот на април и, кон крајот од мај, дојдоа првите цветчиња.
„Бунар“ од Димитар Башевски (2001)
Познатата теза на Френцис Фукујама од крајот на дваесеттиот век е една од темите кои вршеа големо влијание на литературата кон крајот од дваесеттиот век.
„Бунар“ од Димитар Башевски (2001)
Утредента прочитавме прекрасна критика во новините од шер Боно. (...) Бил Грејем сѐ уште нѐ тераше да дојдеме во Сан Франциско кон крајот на месецот - дури дојде и во Л.А. да не убеди.
„МАРГИНА бр. 15-16“ (1995)
Името, знакот, она малку преостаната идентификациона енергија, сето тоа флаширајте го и пратете го навака. 8 Margina #15-16 [1995] | okno.mk АНДРЕЈ ТИШМА И ABBE BUZONI ГО ПИШУВААТ ДИСОНАНТНИОТ МЕЈЛ АРТ ТЕКСТ КАКО ЕДЕН АВТОРЕФЕРЕНЦИЈАЛЕН ПРИЛОГ КОН АСПЕКТИТЕ НА МЕЈЛ-АРТОТ Историја Мејл-артот (англ. mail-art - поштенска уметност) како организирано и осмислено уметничко движење се јавува кон крајот на педесеттите и во почетокот на шеесеттите години на овој век, речиси едновремено на разни места на земјината топка.
„МАРГИНА бр. 15-16“ (1995)
Зошто пошта? Бидејќи кон крајот на педесеттите се покажа потребата од поголема повр-заност на уметниците низ целиот свет и за побрзо циркулирање на идеите, поштенскиот систем, природно, се појави како најпогодно средство за ваква активност.
„МАРГИНА бр. 15-16“ (1995)
На првата вечер во публиката беа некои членови од Бирдси, а и Џим Мо­ри­сон, кој беше прилично зантере­сиран, а тука беа и Рајан О Нил и Мама Кас.
„МАРГИНА бр. 15-16“ (1995)
Во оваа зграда, во една од нејзините сали, кон крајот на јуни се одржуваше и првата македонска стопанска изложба.
„Патувања“ од Никола Кирков (1982)
ВО АХЕН се најдов кон крајот на јануари. Беше студено, суво, без снег, така што образите мрзнеа.
„Патувања“ од Никола Кирков (1982)
Штом била направена, а тоа било негде кон крајот на 15-ти век, во неа бил затворен и осуден некојси средновековен рицар - раубер, кој пљачкал.
„Патувања“ од Никола Кирков (1982)
Чула ли некогаш за таа скромна музичарка? И за нејзината мајка. Иако презимето на Елен е Голдбаум.
„Светилка за Ханука“ од Томислав Османли (2008)
Така, радо ќе потсетеше Карер во своите говори, во име на наследениот соживот, во еден романтичен занес, големиот локален поетот Николо Уго Фосколо кон крајот на 18 век, со копач во рацете, ќе се обиде да го урне ѕидот што ја одвојувал еврејската од другите заедници на островот...
„Светилка за Ханука“ од Томислав Османли (2008)
Тој стана градоначалникот на Закинтос, главниот град на истоимениот остров зашто беше омилен меѓу жителите и избран како честит и примерен жител, за прв човек на главниот град на островот, но според авторитетот, би се рекло и на целата островска заедница што броеше близу триесет илјади души.
„Светилка за Ханука“ од Томислав Османли (2008)
Тоа фалбено прашање не се осмелуваше да го постави пред надлежните, иако, помислуваше, не би било лошо тоа и да го стори откако целата операција ќе биде сосем завршена.  Затворениците на монополот тука останаа десет дена, во кои Константин З. не почиваше на ловориките од комплиментите за успешно завршената акција, туку се грижеше во тој дух да се приведе кон крајот деликатниот зафат за кој всушност и беше испратен тука.
„Светилка за Ханука“ од Томислав Османли (2008)
„Умрена од глад и истоштеност, кон крајот на војната, непосредно пред влегувањето на руските сили” - како што читам во нејзиниот „пасош” - во логорот на смртта Освјенцим како што би рекла таа, или Аушвиц како што би рекла мајка ѝ.  Кога се вратив во Скопје, Елен Голдблум беше замината на Мартиник, набрзо, слушнав, добила преместување во претставништвото на Светската банка во една азиска земја на Кавказот.
„Светилка за Ханука“ од Томислав Османли (2008)
А при тоа со пишување се зафатиле во духот на времето што налага брз, енергичен и концизен наративен стил - како punk или hardcore музиката (превладувачки облици на субкултурна музика на младите кон крајот на седумдесеттите и во осумдесеттите).
„МАРГИНА бр. 22“ (1995)
Мајка ми имаше обетки. Кон крајот на месецот секогаш ги носевме во продавницата за заложени предмети, за да можеме да ја платиме сметката за плин. О, беше ужасно.
„МАРГИНА бр. 19-20“ (1995)
Време беше и јас да си одам. Мојот престој се ближеше кон крајот. Полека се подготвував...
„МАРГИНА бр. 19-20“ (1995)
Потоа, кон крајот на шеесеттите настануваат неговите манифести „Гол говор за право на трета кожа“ (1967), „Ослободете се од Лоос“ (1968) и „Твоето прозорско право-Твојата грижа за дрвото“ (1972).
„МАРГИНА бр. 19-20“ (1995)
Кон крајот на 1942 била создадена мошне тешка ситуација со разбивањето на некои партизански одреди и одлевањето на кадрите, како резултат на масовни апсења, загинувањето на Мирче Ацев и Страшо Пинџур.
„Џебна историја на македонскиот народ“ од Група автори (2009)
Кон крајот на април 1941 година, континенталниот дел на Грција бил окупиран од фашисти чка Германија, Италија и Бугарија.
„Џебна историја на македонскиот народ“ од Група автори (2009)
Веќе кон крајот на VI век Словените ја преминале р. Дунав, а Византија, ангажирана во војната на исток со Персија, не можела да се спротивстави на словенско-аварските напади.
„Џебна историја на македонскиот народ“ од Група автори (2009)
Процесот на населувањето завршил кон крајот на VI и почетокот на В век пне.
„Џебна историја на македонскиот народ“ од Група автори (2009)
Македонија под власта на Османлиите подпаднала кон крајот на XIV век.
„Џебна историја на македонскиот народ“ од Група автори (2009)
Политичкото и военото раководство на Македонија во првите месеци на јануари и февруари 1943 , а имајќи ја предвид поволната надворешна воено-политичка ситуација, презело низа мерки кои го трасирале патот кон позасилен разгор на народноослободителната борба.
„Џебна историја на македонскиот народ“ од Група автори (2009)
По Резолуцијата на Информбирото во делот на Македонија под Бугарија беа укинати дотогашните национални права на Македонците кои ги уживаа во рамките на културната автономија во периодот 1944-1948 и беше забранета употребата на македонскиот јазик и било каква културно-национална пројава на Македонците.
„Џебна историја на македонскиот народ“ од Група автори (2009)
По завршувањето на процесот на етногенезата кон крајот на VIII век пне. започнал процесот на обединување на македонските племиња во една држава под водство на династијата на Аргеадите.
„Џебна историја на македонскиот народ“ од Група автори (2009)
А на политички план кон крајот на годината (18-22.XII) ќе се одржи и Првиот конгрес на КПМ.
„Џебна историја на македонскиот народ“ од Група автори (2009)
На политички план национално ослободителанта борба на македонскиот народ кон крајот на XIX век резултирала со формирање на Македонската револуционерна организација (МРО), формирана на 23 октомври, стар стил, 1893 во Солун (од 1896 е преименувана во ТМОРО, а од 1905 во ВМОРО).
„Џебна историја на македонскиот народ“ од Група автори (2009)
Тешката економска криза кон крајот на осумдесеттите години беше се поизразена но и постојано проследена со националистички испади од страна на албанската народност.
„Џебна историја на македонскиот народ“ од Група автори (2009)
Кон крајот на 1941 дошло до разбивање и расформирање на партизанските одреди, но тоа не значело и отстапување од генерално прифатената линија за оружена борба против окупаторот и колаборационистите.
„Џебна историја на македонскиот народ“ од Група автори (2009)
Воената ситуација кон крајот на 1942 и почетокот на 1943 на Источниот и Африканскиот фронт имала свое влијание и за промена на ставот на Отечествениот фронт во однос на оружената борба против фашизмот во Бугарија.
„Џебна историја на македонскиот народ“ од Група автори (2009)
Делот на Македонија под Грција бил поделен на три окупациски зони.
„Џебна историја на македонскиот народ“ од Група автори (2009)
Во оваа фаза Македонците предводени од Никола Парапунов ги формирале покрупните партизански единици.
„Џебна историја на македонскиот народ“ од Група автори (2009)
Кон крајот на XIX и почетокот на XX век во Европа биле формирани два воени блока: Блокот на Централните сили (Германија, Италија и Австро-Унгарија) и Антаната (Англија, Франција, Русија).
„Џебна историја на македонскиот народ“ од Група автори (2009)
Земјите од блокот на Централните сили, како моќни држави, се појавуваат во времето кога светот веќе бил поделен на интересни сфери.
„Џебна историја на македонскиот народ“ од Група автори (2009)
Кон крајот на VI век формирале голем сојуз, наречен од византиските автори „Голема Бугарија“ кој ја зафаќал територијата на север од р. Кубан, Азовско и Црно Море. На чело бил ханот Кубрат.
„Џебна историја на македонскиот народ“ од Група автори (2009)
Во текот на 1941 во делот на Македонија кој дотогаш бил под Кралството Југославија поради отпорот пружен против окупаторот, биле уапсени 1.537 лица.
„Џебна историја на македонскиот народ“ од Група автори (2009)
Формирањето на МРО и самостојното делување на македонските револуционери било неприфатливо за политиката на соседните држави поради што се обидувале на секој начин да го наметнат своето влијание во македонското национално револуционерно движење.
„Џебна историја на македонскиот народ“ од Група автори (2009)
Во 1988 беа забележани испади од албанската народност во Куманово против формирањето на национално мешани училишни паралелки во средното образование.
„Џебна историја на македонскиот народ“ од Група автори (2009)
Поаѓајќи од интересот за зачувување на позициите на монархијата во Југославија британскиот премиер кон крајот на декември 1943 година во ВШ на НОВ и ПОЈ го упати својот син Рандолф Черчил со задача да работи на помирување на спротивставените сили во Југославија.
„Британските воени мисии во Македонија (1942-1945)“ од Тодор Чепреганов (2001)
Два настана кои почнале да се кристализираат во односите меѓу Југославија, Бугарија и Грција кон крајот на 1944 година го привлекувале вниманието на СССР и на Велика Британија.
„Британските воени мисии во Македонија (1942-1945)“ од Тодор Чепреганов (2001)
Фактот што четничкото движење во Македонија немало никаква потпора и неуспех на мисиите испратени кај нив исто така влијаеле врз британските стратези на СОЕ да решат да воспостават контакт со НОД во Македонија кон крајот на 1943 година.
„Британските воени мисии во Македонија (1942-1945)“ од Тодор Чепреганов (2001)
Сите преземени воено-политички мерки од страна на ЦК на КПМ и ГШ на НОВ и ПО на Македонија, кон крајот на 1944 година го заокружувале процесот на формирање на македонската војска која капитулацијата на фашистичка Бугарија ја дочекала како респектирана воена сила од страна на сојузниците, а на политички план ја верифицирала дотогашната борба на македонскиот народ за формирање на држава како пиемонт за обединување.
„Британските воени мисии во Македонија (1942-1945)“ од Тодор Чепреганов (2001)
Британскиот оддел на СОЕ, кон крајот на 1942 и почетокот на 1943 година на територијата на Македонија имал свој агент по име Глигор кој уште во текот на јуни 1942 година се сместил во Скопје и одржувал врска со Истанбул. 58
„Британските воени мисии во Македонија (1942-1945)“ од Тодор Чепреганов (2001)
Самиот тек на преговорите за југословенско-бугарска федерација пред експертите на Форин Офис го наметнал прашањето од барање одговор за можниот степен на реализирање на идејата за обединување на сите три дела на Македонија кон крајот на 1944 година.
„Британските воени мисии во Македонија (1942-1945)“ од Тодор Чепреганов (2001)
Веројатно, кон крајот на триесеттите години, некој париски букинист ја откупил старата фотодокумантација на парискиот дневник.
„Тврдина од пепел“ од Луан Старова (2002)
Возот, со кој Татко патуваше од Скопје до Битола, брефташе низ пругата што беше поставена уште кон крајот на XIX век.
„Тврдина од пепел“ од Луан Старова (2002)
Но, ете, сепак, и кон крајот од животот, остана нешто од нив да ме мачи.
„Тврдина од пепел“ од Луан Старова (2002)
Но, кога беа речиси кон крајот одрегистарот, навистина многу помал од замислениот, со помалку отомански идеи од претпоставените, Климент Камилски, кој трагаше по издавач, конечно увиде дека никој не е заинтересиран нивното дело да избие на виделина.
„Тврдина од пепел“ од Луан Старова (2002)
Крај нашата куќа, на нејзиниот преден дел, на неколку чекори од реката, крај самата порта, беа извишени и две вити липи чии миризливи сенки, кон крајот на пролетта и во почетокот од летото, влегуваа низ ширум отворените прозорци, минуваа низ чардакот, стигнуваа до Татко и до неговите книги.
„Тврдина од пепел“ од Луан Старова (2002)
Тие кон крајот на март омекнуваа, киселоста им се намалуваше, па стануваа сосем добри за јадење.
„Бојан“ од Глигор Поповски (1973)
Дотолку поинтересно е, еден гениј како што е Хлебников, математичар, визионер и еден од највидовитите поети на нашето столетие, едноставно да „прими рапорт“ кон крајот на нашиов век за некои свои видувања:
„Љубопис“ од Анте Поповски (1980)
Знам како да ја продолжам прикаската на братучедот Германа, но со мислата истрчувам кон крајот на прикаската и ми станува непријатно поради сето ова што му го приредувам на својот близок роднина и драг пријател.
„Човекот во сина облека“ од Мето Јовановски (2011)
Тоа се случи среде лето, некаде кон крајот на јули, кога вжештеноста на сонцето го достигнуваше својот врв и кога попладнињата станаа неподносливо спарни.
„Човекот во сина облека“ од Мето Јовановски (2011)
Предадена пред мразот, истрошена прегратка на летото, пред влезот на туѓиот дом, навредена, со поглед далечен кон крајот.
„Портокалова“ од Оливера Доцевска (2013)
А потоа, додека разговаравме за летото што ближи кон крајот, неочекувано, збунувачки неочекувано за мене, Иван изјави дека низ некој чуден превез сомнението постојано се труди да му прикаже нешто како привид.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
- Мајка ми? - се зачуди Иван. Очигледно моето прашање го збуни.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
- Сега веќе верувам дека тој привид ќе се осветли, ќе се престори лик! – неочекувано гласно го изнесе својот заклучок - Да не произлезе најсетне дека сега се сети оти мајка ти, или некој друг, ти има кажано а ти, којзнае зошто, си го затурил сеќавањето - се обидов да се пошегувам.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Сепак, кон крајот на седумдесеттите и почетокот на осумдесеттите години, напорот да се задржи овој модерен европски идентитет значеше враќање кон надминатото минато.
„МАРГИНА бр. 4-5“ (1994)
Кон крајот на педесетите години на гробиштата на Донскиот манастир, кој е во близина на издавачката куќа „Мисла“ и токму наспроти лудницата Соловјев, можеше да се забележи еден необичен маж.
„МАРГИНА бр. 4-5“ (1994)
ВЈАЧЕСЛАВ ПЈАЦУХ ОСКВЕРНУВАЧ НА ГРОБОВИ
„МАРГИНА бр. 4-5“ (1994)
На пример, има еден миг кон крајот на Милдред Пирс кој е краток, но од кој ти запира срцето.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
И визуелната монтажа е приложник на важен елемент, особено кон крајот на сцената со отуѓувачката примена на кадрирање од високо и од далечина (види, на пример, слика 15), со која се поттикнува емоционалната отуѓеност на гледачот од ликовите, а судирот меѓу двете жени се претвора во чиста претстава – претстава поставена конкретно за далечно и збунето (машко) гледање. ‌Особено понижувачко за ликовите, а со тоа и ласкаво за гледачите, посебно за мажите меѓу нив, е настојчивото наѕирање на детинската бела долна облека на Тина.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Ахил се помирува со несомерливиот јаз меѓу чувството и неговиот израз дури при својата последна средба со Пријам, кој му дава пример како да живее со него – како да го пополни истиот тој јаз.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Тогаш целото човечко општење и целата човечка општественост ќе се распаднат, а предивото на човечката односност ќе се расука – како што некое време се расукува во мрачниот дел кон крајот од Илијадата.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
За да му се спротивстави на тој притисок, Јошино сака да ни обрне внимание на „мрачната страна на асимилацијата“.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Во Сан Франциско, процесот на планирање започнал во 1950-тите години.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Зашто свеченото сликање на емоционалното и на физичкото насилство во Најмила мамичке е сјаен пример за неуспешна сериозност – токму својството што Сузан Зонтаг со право го утврдила како определителна особеност на кампот.300 Но, зошто потфрла обидот на филмот да претстави ситуација што истовремено е и трагична и ужасна или не успева да ги исполни условите за вистинска сериозност, па станува смешен? ‌Многубројни се причините што би можеле да ги наведете: дводимензионалнитe, кабукистички изградени ликови; преглумувањето; растегнатите сцени со невидена емоционална претераност; ревноста и високопарноста на приказната – „грамадните громки пресврти“, како што тоа добро го срочил еден од нашите коментатори на Амазон, поради кои „се истиснале суптилноста и чувствителноста“.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
На крајот, несреќното совпаѓање на епидемијата на ХИВ/сидата со напливот од урбанистички и земјиштен развој, џентрификацијата и следователното поскапување на недвижностите во 1980-тите години ги разорија геј-гетата што кон крајот на 1960-тите и 1970-тите и почетокот на 1980-тите години беа центри на геј-живеењето и на геј-културата.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Огромниот прилив на капитал ги движеше големите проекти за урбанистичко преуредување, постепено отстранувајќи ги евтините, периферни урбани зони на меѓите од некогашните индустриски или мешовити делови каде што дотогаш цутеа геј-претпријатијата, геј-живеалиштата и секс-клубовите и заменувајќи ги со автопатишта, со висококатници, спортски комплекси, конференциски центри и магацински супермаркети.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Што, на крајот на краиштата, покажува едно такво одрекување, ако не дека воопшто стрејт-општеството е, всушност, многу понеотворено за настраните деца, особено за настраните деца кои сакаат да си ја обзнанат различноста од стрејт-децата, отколку што понекогаш нѐ тераат да мислиме?
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Уште кон крајот на 1940-тите, како што покажа историчарот Џорџ Чанси и како што сведочат многуте анегдотични информации, некои геј-мажи почнале да преземаат извесен нов, изразито американски машкудански стил: изглед што го дефинирало носењето бела маица, фармерки и кожена јакна.57
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Спротивноста помеѓу убавецот и кампот што ја опишува Њутн се јавува во сиот свој антагонистички сјај во една сцена кон крајот на првиот чин од драмата на Март Кроли од 1968 година, Момците во групата (The Boys in the Band), првиот театарски хит кој беше пресвртница и кој експлицитно и успешно го стави на меѓународна сцена машкиот геј-друштвен живот (како што се живееше во градот Њујорк).
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Ете зошто задачата да се објаснат машката геј-култура, машкиот геј-вкус, станува толку сложена, барем кога ќе се навлезе во подробностите.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Тој ни овозможува да ја наѕреме сексуалната политика што го електризира заштитниот кордон околу повластеното подрачје на трагедијата.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
И така, ќе ја загубат целата делотворност и ќе престанат да функционираат: веќе нема да можат да служат за испреплетување на луѓето во мрежа од општествени размени, ниту сега ниту во иднина.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
До 1960-тите години веќе бил во тек, иако неговото спроведување го одложи деценијата на политички конфликт во 1970-тите години. ‌Епидемијата на сида ја помогна конечната победа на урбанистичкиот развој кога ги отстрани или им го намали бројот на политичките играчи – биле тие поединци или заедници – кои беа против плановите на инвеститорите зонски да изменат, да реконфигурираат, да урнат и да преизградат цели маала.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Милдред се појавува од својата замрачена канцеларија за да се соочи со Монте, кој, сега таа сфаќа, ја изневерил и ја банкротирал.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Најпосле, ова повлијае врз начинот на кој сега живеат сите геј-луѓе.444 ‌
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Затоа, кампот и убавецот се еднакво неопходни, а обајцата се незаменливи за успешниот машки геј-друштвен живот.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Секое вистински задоволително објаснување на привлечноста што ја има, да речеме, Џоан Крафорд за геј-мажите, ќе мора да се темели врз сеопфатно сфаќање на општествено-семиотското функционирање на нејзиниот кинематографски лик и врз импликациите на тоа функционирање во конкретните поредоци на сексуалното и на оброденото значење.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
А во тој случај веројатно ќе ги отфрлиме, како што ги отфрла Ахил.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Еве го Џон Клам, да се послужам со пример што ми е најмногу при рака.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Клам кон крајот од 1990-тите наведе дека „момци од едно геј-братство“ на една лезбигеј-имејл листа на Универзитетот Дрејк „велеле дека било во ред да се биде отворено геј во братството ако се играло според правилата на родово соодветното однесување.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Никогаш не сум биле во ситуација да припаѓам кон втората категорија. 21 февруари Утрово, татко ти, сосема обично, ми кажа дека сум згрешила во датата на твојот роденден: - „Зарем не се сеќаваш дека е роден во есен, кон крајот на септември“.
„Слово за змијата“ од Александар Прокопиев (1992)
Коница, во Епир, ја нападнавме на Бадник 1947 и завршивме со многу жртви; а во Македонија Воден, Соботско и Негуш исто така кон крајот на декември 1948 и излеговме со уште поголем број жртви, а Лерин во февруари 1949 и доживеавме невиден пораз?...
„На пат со времето“ од Петре Наковски (2010)
Во основа имаше четири транспорти: кон крајот на јули 1949 година , во половината на септември и во октомври, во ноември и во декември.
„На пат со времето“ од Петре Наковски (2010)
Ги снема ли воените бури и авионите? Кон крајот на месецот, попладнето, на џадето, понатака од морнарската касарна, еден зад друг се наредија дваесетина воени камиони.
„На пат со времето“ од Петре Наковски (2010)
А за тој ден, кога кон крајот на ноември поминувавме низ Прењес, по години, мајка ми Фимка, ми раскажуваше: - Утрото, од долу, од кај фурните се слушна не глас, туку писок – доаѓаат!
„На пат со времето“ од Петре Наковски (2010)
Арно ама, кон крајот на летото забележав раздвиженост во одајата, а речиси и во цела куча.
„Захариј и други раскази“ од Михаил Ренџов (2004)
86. Оние карактеристики кои Мисирков ќе ги повтори и кон крајот на својот живот бездруго се однесуваат на бугарските студенти во Русија, кон кои беа приклучени и некои Македонци коишто навистина беа во поголемиот број опфатени од социјалистичките идеи и, според тогашните сфаќања, се однесуваа прилично нихилистички кон националното прашање воопшто.
„За македонцките работи“ од Крсте Петков Мисирков (1903)
Кон крајот на 1905 год. Другарството е неутрализирано, а од 1912 г. се појавува под нови имиња, но не успева да добие официјално признание од руските надлежни власти.
„За македонцките работи“ од Крсте Петков Мисирков (1903)
Звукот, меѓутоа, конечно е дефиниран дури откако неколку групи од Seattle (особено The Melvins) кон крајот на осумдесетите го забавија својот звук до границите на една безболна слушливост и, што е најважно, го збогатија со одредена доза на дискретна но сепак присутна мелодичност.
„МАРГИНА бр. 1“ (1994)
Неговото раскажување се ближело кон крајот.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Како дише чудовиштето, со што? Дише студ за да не се усвити од зли желби. Со жабри.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Сепак, и жеден, се почувствувал свечено на светлото катче на кое била распоредена бригадата со површност на номади и во нетрајни логори.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Од каде доаѓа и кон што лази? Доаѓа од нејтемнато минато и се движи победнички кон крајот на човештвото.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Дејството се одигрува кон крајот на првата половина од деветнаесетиот век.
„Антица“ од Ристо Крле (1940)
Го посоветува да го заборави сето што го прочитал дотогаш и, без да излезе од волуменот на истата петта книга, напиша прилог за библиотекарот и кажа за него дека е обичен Битанга и Будала. 192 okno.mk
„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)
* Речникот на Брокхаус излегуваше кон крајот на минатиот и почеток на овој век во Русија и претставуваше еден од најпотполните енциклопедиски реченици сѐ досега.
„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)
Во една таква прилика, кон крајот на декември почнаа да ја разглобуваат темата за дочек на Нова година. Заеднички се договараа, каде и со кого.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
Но, ненадејниот телефонски повик кон крајот на ноември го стресе и обично сталожениот Томо.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
- Сакам кон крајот на август неколку дена да заминеме и да ја посетиме тетка ми Јана во Бечеј.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
Некаде кон крајот на осумдесетите (веќе знаете од минатиот век), некој дојде во за тоа време радикална идеја- Ноќни програми!
„Филтер Југославија“ од Константин Петровски (2008)
Се присети дека, таму некаде кон крајот на осумдесетите, кога веќе беше јасно дека комунизмот ќе пропадне, тој и стотина негови пријатели од факултет се собраа пред собранието, барајќи слобода на говор, демократски избори и подобри услови за живеење во студентските домови.
„Браќата на Александар“ од Константин Петровски (2013)
Повторно го видоа дури кон крајот на есента, во еден рибен ресторан во Барселона, облечен во истиот невообичаен комплет и со косата сплетена во долга плетенка.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
Но, Сатурн успеа да се воздржи сѐ до ноќта кога Марија не се врати дома.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
За време на својот две и полгодишен престој во Германија, докторирал на Универзитетот во Бон.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
Под него се наоѓаше везировиот тркалезен печат, поделен на две нееднакви полиња: на поголемото пишуваше: Јусуф Ибрахим, вистински роб божји, а на помалиот везировата девиза: Молчењето е сигурност.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
Следните месеци семето пушти ’ркулци и израсна во високи растенија, а кон крајот на летото широките зелени лисја сосем ја скрија земјата.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
Се чинеше дека врагот се радува сразмерно со маката што ја имаше околу обработувањето и секојдневно, по утринската и вечерната богослужба, ја посетуваше нивата.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
Токму кога тоа го наредуваше – беше мирно утро кон крајот на летото – му ја донесоа молбата на еден млад и учен цариградски муалим, кој беше родум од Босна, инаку многу надарен за пишување убави стихови и кого везирот одвреме навреме го даруваше и му помагаше.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
Во неговите раскази се проектираат судбини и карактери на обични луѓе, низ призмата на необични ситуации и совпаѓања, со неочекуван пресврт на текот на приказната кон крајот од расказот.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
17 Кон крајот на јануари минатата година престојував во Göteborg.
„МАРГИНА бр. 6-7“ (1994)
Оние, што би сакале подолго да размислуваат за оваа паралела, ги упатуваме на делото на Hock посветено на маниризмот, Die Welt as Labyrinth, на француски преведено под малку воздржан наслов Лавиринтот на фантастичната уметност. (7) Ќе додадеме, за да му вметнеме одредена вредност на споредувањето кое овде ќе се обидеме да го спроведеме, дека откривањето на вистинскиот лик на Leonardo da Vinci не случајно се одвиваше кон крајот на минатиот век, токму во годините кога Marcel Duchamp го бараше својот личен пат, по кој наскоро и тргна.
„МАРГИНА бр. 3“ (1994)
Мојот татко се ожени со мојата мајка во 1902 година, но моите родители ме родија дури кон крајот на 1905 година, затоа што мојот татко посака неговото дете задолжително да се роди за Нова година.
„МАРГИНА бр. 3“ (1994)
Кон крајот на 80-тите, луѓето кои негативно беа настроени од почетокот ја најавуваа со видно олеснување смртта на киберпанкот: тој ги доби своите канонски 15 минути и време е да се тргне од сцената и да го ослободи просторот за нешто друго.
„МАРГИНА бр. 3“ (1994)
Изумреле повеќе занаети во чаршијата, како абаџискиот, наланџискиот, терзискиот, срмаџискиот и други, но опстанале шапкарскиот, пегларскиот, кројачкиот, кујунџискиот, златарскиот, јорганџискиот, часовничарскиот и други...
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Во XIV век Скопје ќе стане втора царска престолнина на српскиот цар Душан, а кон крајот на истата година станува дел на Османската Империја.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Градот крај реката, кој се сметал за еден од европските бисери, алем камен на златниот прстен, горел во текот на два-три дена.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Османлиите, во времето на моќниот султан Сулејман Величествениот и најголемата експанзија, по неуспешните опсади на Виена, верувале дека градот на реката Вардар ќе биде првото нивно упориште на Балканот, еден вид истурено предградие на Цариград.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Турскиот јазик со кој денес се служи населението во Турција (околу 60 милиони жители), помали групи од турско потекло на Балканот (во Бугарија, Македонија, Косово, Грција, Романија), како и неколку милиони во емиграција, започнал да се развива во Анадолија кон крајот на XI, уште од времето на освојувањето на полуостровот од страна на турските племиња дојдени од централна Азија под команда на Селџуците.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Градот својата апотеоза, но и самракот ќе ги достигне кон крајот на XVII век за време на Турско-австриската војна, кога австрискиот генерал Силвио Пиколомини, со италијанско потекло, по офанзивниот пробив на 25 октомври 1689 година, ќе го спали освоеното Скопје, поради наводното владеење на чума.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Со текот на времето, особено кон крајот на XIX век, занаетчиството започнува да стагнира поради индустриските производи кои се нуделе по поволни цени и асортиман.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
XXXIII Татко изворно го владееше турскиот јазик и врз него ги надгради јазикот на своите цариградски студии по шеријатско и модерно право, како и исламската филозофија, кон крајот на дваесеттите и почетокот на триесеттите години од XX век, првин на османскотурски (со арапските, персиските и другите странски примеси) и на турскиот јазик од времето на реформите на Мустафа Кемал Ататурк кога започна отстранувањето на арапските и на персиските зборови.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Деновиве сум зафатен, но кон крајот на неделава ќе имам време.
„Белиот јоргован“ од Хајди Елзесер (2012)
Кипарскиот силабариј е дешифриран кон крајот на XIX век; повеќето натписи се на грчки, иако се чини дека писмото било составено за некој друг јазик.
„МАРГИНА бр. 36“ (1997)
Еден ден кон крајот на семестарот, Frere-Jones бил во локалната кафетерија на училиштето.
„МАРГИНА бр. 36“ (1997)
Макс Бекман поради стравотните впечатоци од болницата доживеа нервен слом, така што кон крајот на 1915 беше отпуштен од војска.
„МАРГИНА бр. 36“ (1997)
Се пренесов во мислите на средбата на амбасадорите која кон крајот на пролетта на 1987 година, неколку месеци пред падот на Бургиба, се одржа во Белград во зградата на Сојузниот извршен совет.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Картагинците Хабиб Бургиба и Јасер Арафат беа антиподни личности во нивното разбирање, прифаќање и однесување кон владеењето.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Веќе илјада години, од генерација на генерација, на Медитеранот се практикува ловот на туни со матанѕа, обично кон крајот на пролетта (во мај) и во лето (во јули), кога небото е светло сино, морето мирно, водите проѕирни и особено кога не се заканува ветер.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Така би кон крајот на вториот век со римската Империја, така би кон крајот на XIX век со империјата на Велика Британија, така би со Отоманската империја во почетокот на XX век.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
И сега, иако кон крајот на годината, покрај трајните лимонови цветови, се појавуваа првите бадемови пупки.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
XVII Дипломатите заминуваат да го следат ловот на јато туни кои според проценките на старите рибари-морнари, треба да пристигне крај Сиди Дауд, на најистурената точка на Добриот `рт неколку часа пред амбасадорската ескорта.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Големиот палестински поет Махмуд Дарвиш, мојот дамнешен пријател ми остана последната жива врска со Арафат, да ми сведочи за него, за нивното политичко разидување, сѐ до времето кога го изнесоа на смртната постела од бетонскиот кафез-резиденција...
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Високите бели ѕидови кои ја опкружуваа вилата беа обвиткани од сино-црвеникавите цутови, со раскошните јасминови бели стракови, под сенките на вишните палми, ги привлекуваше погледите на луѓето кои запираа пред чудесната палата, откако ќе ги посетат картагинските урнатини.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Бургиба кон крајот на животот ќе ја рецитира пред своите пријатели на француски јазик песната Смртта на волкот на големиот поет на францускиот романтизам Алфред Де Вињи, сведочејќи за трагиката и немоќта на староста.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Но многу години пред да се засолни Јасер Арафат со своите најблиски соработници во Тунис, заедно Палестинската ослободителна организација во 1982-та, по опсадата и напуштањето на Бејрут и Каиро, тој кон крајот на 1974, пред да замине во Њујорк каде што ќе го одржи (на 13 ноември 1974 г.), својот познат говор на Генералната асамблеа на Организацијата на Обединетите Нации кога ПЛО ќе биде примена за набљудувач, ќе запре во Картагина да го поздрави Хабиб Бургиба.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Во декември 1987 година започнува Првата Интифада.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
И еве ме сега кон крајот на декември прд нов предизвик, откако на 15 ноември 1988 година во Алжир симболично од Палестинскиот национален совет, со прогласот кој го напиша поетот Махмуд Дарвиш, е прогласена Независната палестинска држава, чиј претседател станува Јасер Арафат...
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
XXV Според татковата размисла кога една цивилизација започнува да се прашува за смислата на Историјата (Историјата ја пишуваше со големо И), тоа значи дека таа го насетува скорешниот пад.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Последната средба со поетот Махмуд Дарвиш ја имав кон крајот на 2007 година во Струга кога тој се овенча со поетскиот Златен ловоров венец на поезијата, вредувајќи се меѓу поетските великани во светот.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
- Кавалџијата Ангеле извива копнежливо чекорејќи назадечки од почетокот кон крајот на орото - кајшто се момичките првпат фатени.
„Молика пелистерска“ од Бистрица Миркуловска (2014)
Вака според мене изгледа рајот Јас сум голем мечтател и сонувач Будно сетам се ближиме кон крајот – но не мисли – остани додворувач Пред вечноста наша да стане пекол не стивнувај, беснеј, дивеј по веков Мојот Хемингвеј одлучно би рекол Бијте камбани в громогласен екот!
„Сите притоки се слеваат во моето корито“ од Марта Маркоска (2009)
Убава беше природата кон крајот на септември и почетокот на октомври.
„Седум години“ од Зорица Ѓеорѓиевска (2012)
Некаде кон крајот на септември во Македонија пристигнаа Џон и Мелинда од Америка.
„Седум години“ од Зорица Ѓеорѓиевска (2012)
Подобрувањето дојде дури кон крајот на четвртата година.
„Омраза - длабоко“ од Драгица Најческа (1998)
И, зошто, како што се случува во соништата, времето на среќните денови се ближеше кон крајот?
„Омраза - длабоко“ од Драгица Најческа (1998)
Таа идеја за игривоста како битен аспект на медиите ја имавме од самиот почеток, кон крајот на седумдесеттите, кога започнавме со тие медиски експерименти.
„МАРГИНА бр. 17-18“ (1995)
Вториот албум на Велветите White Light/White Heat требаше да се појави кон крајот на јануари и еден ден Лу дојде во Фектори и го донесе првиот примерок со себе.
„МАРГИНА бр. 17-18“ (1995)
Татко, кон крајот од Отоманското Царство и на почетоците од Ататуркова Турција, изучуваше право за да стане адвокат, но студираше и исламска философија, за душа.
„Ервехе“ од Луан Старова (2006)
Кога бев кон крајот на книгата, повеќе од некакво внатрешно задоволство, ѝ телефонирав на Мајка. Никој не ми одговараше.
„Ервехе“ од Луан Старова (2006)
Во една таква доцна ноќ, кон крајот на 1948 година, кога во куќата светеше само жолтата Таткова ламба на чардакот, во нашата куќа, неочекувано и без тропање, се втурна сурија непознати луѓе.
„Ервехе“ од Луан Старова (2006)
Ваквиот негов став секако бил овозможен од големите и необично значајни општествени поместувања што се вршеле кон крајот на XVIII и во почетокот на XIX век.
„Значењето на Хегеловата филозофија“ од Кочо Рацин (1939)
Еднаш Игор Лозински му рече на Татко, а на тоа сега убаво се сеќаваше додека се ближеше кон крајот на истекот на реката, дека руската емиграција е нов феномен во универзалната историја на човештвото, што можеше да се спореди само со егзодусот на еврејската дијаспора.
„Патот на јагулите“ од Луан Старова (2000)
Од 1961 година, кон крајот на август, во овој мал град се одржуваат Струшките вечери на поезијата: на мост на истекот од езерото, каде што се формира Црн Дрим, се читаат песни од поети од светот, таму каде што јагулите-женки го почнуваат своето патување кон Средоземното Море потоа кон Саргасовото Море, кога се ближи времето на затворање на животниот циклус.
„Патот на јагулите“ од Луан Старова (2000)
Како што милениумот се движи кон крајот, слична оценка може да биде дадена и за апстрактниот идеал.
„МАРГИНА бр. 34“ (1996)
Со Катерина бевме втасани негде кон крајот на пораката Високиот глас на младите, всушност веќе навлегувавме во оној дел од написот во кој се спомнуваа и резултатите од зафатите на младите, и на нивните големи и високи цели со кои се ветуваа и големи преселби на сезоните, кога Катерина сосема неочекувано ги крена рацете од машината и ги пренесе на моето теме; постапуваше како да зема во рацете посакуван предмет но тоа го стори многу внимателно и со двете раце, како да се плаши дека ќе му ја повреди убавината и скапоценоста на предметот што го зема, ме сврти кон себеси и ми се загледа во очите: - Ете, тоа се вистинските зборови!
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
Некаде кон крајот на летото татко ми навести дека многу брзо ќе го заврши својото проект.
„Желките од рајската градина“ од Србо Ивановски (2010)
Кире наведна глава, долго се загледа во тревата, си го подигна чорапот и, држејќи се за коленото, замолча.
„Постела на чемерните“ од Петре Наковски (1985)
Но есента кон крајот на ноември, кога ни рекоа дека ќе заминеме за Романија, еден ден, попладнето, во големиот двор, што го викавме плоштад, некаде во средината, застана пајтонот.
„Постела на чемерните“ од Петре Наковски (1985)
Можеме лесно да го поставиме прашањето и истото да го обоиме со културно-социолошка боја: дали трите етапи се резултат на испреплетувањето на индивидуалните околности (дека Хичкок кон крајот на триесеттите се преселил во Америка, дека во четириесеттите бил со договор врзан со Селзник и т.н.) или пак, истото се определува со поместувања во поширокиот идеолошки процес?
„МАРГИНА бр. 21“ (1995)
Двајца млади руски уметници се шетаа низ воените гробишта во Франкфурт мислејќи на сличноста меѓу спомениците подигнати во честа на мртвите во Германија и оние подигнати во Русија, во чест на Русите.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Некои подобро фунционираат во почетокот, а некои кон крајот на неделата.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Независно од егзистенцијалните проблеми на Руската уметност, оваа игра со зборови сведочеше, кон крајот на 80-тите години, за метаморфозата што ја направи уметничкото искуство на Бојс.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Откаде тоа? Оттаму што Swatch е навистина уметност, производ на нашето време.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Некои луѓе се утрински, а некои вечерни суштества.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Но едновремено додека се задлабочував во читањето и во други осаменички нешта, живеев, би рекол, на посебен, паралелен начин, со живот на еден млад мангуп, во својата “тајфа” која повеќе се интересираше за фудбал и излети отколку за некакво проучување.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Тие собири се мошне добро посетени - иако манифестаци­ јата е од полузатворен тип, редовно има меѓу 5 000 и 7 000 посетители.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Со ваков став чувствував обврска, од почитување, да се држам подалеку од него, иако го запознав во почетокот на 40-те, а кон крајот на истите напишав музика за неговата секвенца во филмот на Ханс Рихтер “Соништа кои не можат да се купат со пари”.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Во изразот “Ne BOISia,, го имаме значи истовремено името Бојс и заповедниот начин “не се плаши”.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Заслуги за тоа секако има и англиската фирма Burbery, која иконичкиот моден знак го претвори во симбол на едно време, специјализирајќи го своето производство врз белите мантили за дожд. Burbery мантилите станаа митска етикета главно поради филмската уметност, особено поради детективските филмови за Филип Марлоу (главен јунак на Чендлеровите романи) или инспекторот Мегре на Сименон.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
“Jasper Johns: Stories and Ideas”, A Year from Monday, стр. 73-84. okno.mk | Margina #11-12 [1994] 191 Д а не живееше Марсел Дишан, ќе беше потребно да живееше некој потполно налик на него, т.е. да создаде онаков свет каков што почнуваме да го познаваме и доживуваме.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Носталгичен призвук мантилот за дожд стекна кон крајот на педесетите во филмот Казабланка, како особен знак на машкиот карактер на големата ѕвезда Хемфри Богарт.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Една од клучните архетипски фигури на поп митологијата, КАУБОЕЦОТ, носел токму такви пантолони.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Можеби некој подрзок наскоро ќе рече дека најдобрите уметнички дела кон крајот на дваесетиов век се производи каде што е видлив спојот меѓу убавината, имагинацијата и врвната технологија.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Тоа беше кон крајот на војната (поправо, „мојот“ Алжир непрекинато беше во војна, со оглед на тоа што веднаш по крајот на втората светска војна се јавија првите немири што ја навестуваа алжирската војна). 30 Margina #11-12 [1994] | okno.mk
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Тогаш, на среќа, за време на зимските празници 1965-66.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Ако не сте сосема сигурни која е омилената комуникациона метода на вашата “публика” (претпо­ста­вените, подредените, клиентите итн.), прашајте ги.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Луѓето повеќе не знаат што сакаат, полесно им е да кажат што не сакаат.
„Жонглирање со животот во слободен пад“ од Сара Трајковска (2012)
-„Кои работи во животот ве тераат да застанете и да живеете, а не да трчате кон крајот?“
„Жонглирање со животот во слободен пад“ од Сара Трајковска (2012)
Вистина е дека во Времето на козите, на еден посебен начин, се раскажува за уништувањето на козите во Југославија кон крајот на 40-тите и 50-тите години, за мачните егзодуси на илјадници селани кон кревките градови, за да го создадат новиот човек.
„Потрага по Елен Лејбовиц“ од Луан Старова (2008)
Со Јусуф Вриони се запознав во Париз кон крајот на деведесетtите години.
„Потрага по Елен Лејбовиц“ од Луан Старова (2008)
Наивно поверував во еден период кон крајот на 70-тите години од минатиот век, дека се подобруваат албанско-југословенските односи и дека во иднина нема да биде како порано.
„Потрага по Елен Лејбовиц“ од Луан Старова (2008)
Тројца од нив биле во штабот на Јосип Броз Тито, а тројца биле распоредени во штабовите на други партизански единици.
„Македонија низ нишанот на САД и Британија“ од Тодор Чепреганов (2012)
Мисијата ја предводел синот на Черчил, Рандолф Черчил.
„Македонија низ нишанот на САД и Британија“ од Тодор Чепреганов (2012)
Имено, од средината на 1943 година пораснал бројот на партизанските одреди, а со тоа се зголемиле и нивните акции.
„Македонија низ нишанот на САД и Британија“ од Тодор Чепреганов (2012)
Тој формирал девет бановини, на чие чело се наоѓале гувернери (банови), назначени од кралот и имало Сенат составен од луѓе препорачани од полициските власти.
„Македонија низ нишанот на САД и Британија“ од Тодор Чепреганов (2012)
Како и Британците, и Американците ги поддржувале и Тито и Михаиловиќ.
„Македонија низ нишанот на САД и Британија“ од Тодор Чепреганов (2012)
Разрешување и крај на тие расправии стави јапонскиот напад на Перл Харбор на 7 декември 1941 година, кој само за еден ден ги обедини Американците и тоа посилно од што и да е во дотогашната нивна историја.
„Македонија низ нишанот на САД и Британија“ од Тодор Чепреганов (2012)
За разлика од нив, кон крајот на ноември 1944 година ОСС имал само шест луѓе кај партизаните.
„Македонија низ нишанот на САД и Британија“ од Тодор Чепреганов (2012)
Меѓутоа, тие констатирале и дека кон крајот на 1929 година „кралот Александар признал дека федералистичкото движење станува сѐ посилно и посилно и решил да го прикрие својот централизам со инаугурирање на вештачка поделба на државата.
„Македонија низ нишанот на САД и Британија“ од Тодор Чепреганов (2012)
Сосема е сомнително дали монархијата и понатаму може да се смета како елемент на уредување“. 109 Поаѓајќи од позицијата за зачувување на интересите на монар-хијата, кон крајот на декември 1943 година,Черчил упатил специјална мисија во Врховниот штаб, со задача да работи на помирување на партизанските сили и кралската влада.
„Македонија низ нишанот на САД и Британија“ од Тодор Чепреганов (2012)
Колку и да настојувале американските разузнавачи да ја прикриваат активноста на ПО на територијата на Македонија, кон крајот на 1943 година повеќе не можело да се бега од вистината.
„Македонија низ нишанот на САД и Британија“ од Тодор Чепреганов (2012)
Контактот меѓу двата југословенски оддела – СОЕ и ОСС – бил редовен и постојан и веќе кон крајот на јуни 1943 година мајорот Луис Хјут, кој бил раководител на Одделот на ОСС во Каиро, ги имал сите информации за ситуацијата во Кралството Југославија.
„Македонија низ нишанот на САД и Британија“ од Тодор Чепреганов (2012)
Меѓутоа, кога неговите настојувања останале без некој повидлив резултат, пролетта 1941 година тој изнел предлог традиционалните разузнавачки оддели при Владата и при војската да се реорганизираат така што да одговорат на предизвиците на нацијата и да се напушти практиката претседателот да интервенира во нивните меѓусебни недоразбирања.
„Македонија низ нишанот на САД и Британија“ од Тодор Чепреганов (2012)
Но по навестувањата за можноста од нова војна, кон крајот на триесеттите години стравот во Америка од фашизмот и од „комунистичката петта колона“ бил причина Франклин Делано Рузвелт да се заложи за поголема координација на разузнавачките оддели.
„Македонија низ нишанот на САД и Британија“ од Тодор Чепреганов (2012)
Расправата меѓу приврзаниците на едниот и другиот комитет добила големи размери, така што тоа, кон крајот на 1941 година, придонело да не може да се согледа каде ќе ги одведе САД, кон продолжување на помошта на сојузниците или кон пасивно посматрање на европскиот судир.
„Македонија низ нишанот на САД и Британија“ од Тодор Чепреганов (2012)
Кон крајот на август ги собраа и девојките. Скоро сите беа испратени на Пинд.
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)
Апстрактниот експресионизам веќе беше институција, кога, кон крајот на педесетите, Џаспер Џонс (Jasper Johns) и Боб Раушенберг (Bob Rauchenberg) и многу други, почнаа да ја враќаат уметноста од апстракција и интроспектива.
„МАРГИНА бр. 10“ (1997)
Султанот Абдул Азиз кон крајот на XVIII век испрати ферман во кој се вели: „По барање на муслиманското и на православното население на градот Белград Арнаут (Берат), наредувам да се подигне црквата Свети Митри во центарот на овој град”.
„Атеистички музеј“ од Луан Старова (1997)
Кога Фаик Коница кон крајот на 1942 година ја насетуваше блиската смрт му се обрати со молба: „Го напуштам животот со мисла дека од сите само Вие можевте вистински да ме разберете во оваа земја.
„Атеистички музеј“ од Луан Старова (1997)
По југословенско-советскиот судир кон крајот на 1948 година и нарушувањето на односите со Југославија, младиот брачен пар, во знак на патриотизам ќе се врати во земјата.
„Атеистички музеј“ од Луан Старова (1997)
Кон крајот на годината Борхес ги објавува Деветте есеи за Данте.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
1983. Митеран го одликува со Орденот на честа.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Околу 10.30 наутро бев во хотелот Ларбалет, сместен во едно мошне мирно катче на женева, и чукнав на вратата на Борхесовата соба.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Критиката се окрепила кон крајот на 19. век, “кога музиката стана нешто” и преку носачите на звукот станала достапна на најширок круг луѓе.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Знаев дека е во женева бидејќи Марија Кодама ми прати новогодишна честитка во Бостон, од каде била проследена за okno.mk | Margina #32-33 [1996] 206 Барцелона, а јас конечно ја примив кон крајот на јануари.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Рокенролот на почетокот беше забава, невина музика за млади, нов жанр, што родителите не го одобруваа.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
И одговорив, и накрај воспоставивме телефонска врска, но дури на 14 мај се договоривме за времето на мојата посета.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Раул Алфонсин станува претседател на Аргентина по владеењето на воените хунти. Margina #32-33 [1996] | okno.mk 227
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
1984. Неуморно патува, во придружба на Марија Кодама: Сицилија, Венеција, Токио, Грција, САД, шпанија, Португалија, Мароко.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Навистина се жалеа дека новата музика звучи грозно, но не презедоа ништо потресно.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Таа сабота се враќав од Манхајм во Барцелона, и патем поминав во женева.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Кон крајот на романот, ќе биде регистриран еден детаљ, којшто можеби немал такви претензии, но ќе ги надвјаса највисоките човекови доблести и тоа во едни времиња и простори преполни со црнила: „Шишман, седнат над еден камен покрај својот братучед Србо, а некаде меѓу езерото и Пелистер, ја извади матарката од појасот и со ножот почнува да гребе по задлабената страна.
„Будалетинки“ од Мето Јовановски (1973)
Тој се насели во Бегова чешма, во Битолско, кон крајот на Првата светска бојна.
„Продавница за љубопитните“ од Мето Јовановски (2003)
Прашањето за реформи подигнато од Русија и од Австро-Унгарија кон крајот на 1902 година предизвикало значителна вознемиреност меѓу владејачките кругови на Грција и меѓу фенерските Грци.
„Солунските атентати 1903“ од Крсте Битоски (2003)
Треба да се забележи дека во иста и слична положба се нашла цела Македонија кон крајот на XIX и почетокот на XX век.
„Солунските атентати 1903“ од Крсте Битоски (2003)
Економско-општествената положба во која се нашле Велес и цела Македонја кон крајот на XIX век извршила пресудно влијание врз револуционерното определување и на велешките младинци.
„Солунските атентати 1903“ од Крсте Битоски (2003)
Мајка ми кон крајот на април ги почна вообичаените подготовки за своето патување во Кан, каде што на филмскиот фестивал службено одеше веќе осум години по ред.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
Моето неспокојство и нестрпливоста растеа, зашто „нашата среда” со тоа нејзино патување уште повеќе се одлагаше.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)