кон (предл.) - полноќ (имн.)

Кон полноќ се кренавме и избегавме в шума.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Ме буди, некаде кон полноќ татко. Ми вели: Ване, станувај, време е.
„Захариј и други раскази“ од Михаил Ренџов (2004)
ЕДЕН АРНАУТИН: Сношти... кон полноќ...
„Антица“ од Ристо Крле (1940)