кон (предл.) - прозорец (имн.)

А всушност приоѓам кон прозорецот на една од собите од мојата куќа што гледаат на задната страна на некоја станбена зграда, каде што просторот помеѓу тротоарот од мојата куќа и тротоарот од зградата е зараснат од диви тревје.
„Балканска книга на умрените“ од Мето Јовановски (1992)
Се подадов кон прозорецот, наслушнав, и потоа сосема станав.
„Бунар“ од Димитар Башевски (2001)
Погледна кон прозорецот од кој се тргна жена, некаде во првите зрели години.
„Светилка за Ханука“ од Томислав Османли (2008)
Се свртев кон прозорецот.
„Светилка за Ханука“ од Томислав Османли (2008)
Прискокавме кон прозорците.
„Дружината Братско стебло“ од Јован Стрезовски (1967)
Погледај! - го издолжи дрвото кон прозорецот обелен од снегулки.
„Дружината Братско стебло“ од Јован Стрезовски (1967)
На сите нам главите ни се кон прозорецот.
„Дружината Братско стебло“ од Јован Стрезовски (1967)
Го остави плетивото на маса и тргна кон прозорецот.
„Дружината Братско стебло“ од Јован Стрезовски (1967)
Се џарам занесено во очите на учителот, а Васе ме дупи со коленото и се врти кон прозорецот. Се вртам и јас.
„Дружината Братско стебло“ од Јован Стрезовски (1967)
Новороденото сестриче имало три кила и двесте грама и било долго педесет сантиметри.
„Клучарчиња“ од Бистрица Миркуловска (1992)
Не знам точно колку време чекавме загледани кон прозорците.
„Клучарчиња“ од Бистрица Миркуловска (1992)
“Две сестрички - еден метар. Леле, мајко!“ извика Влатко и сите се смеевме.
„Клучарчиња“ од Бистрица Миркуловска (1992)
— Ами сега? Оваа пустиња не ги држи куршумите.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
— Атеш чуџуклер;“ ) — и сам ја наврте манѕерата кон прозорецот откаде пукна Крстевата манлихера. Заптиите истурија еден залп.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Измочувам вотка со неколку коцки мраз и лимон и се враќам во собата, се упатувам кон прозорецот.
„МАРГИНА бр. 19-20“ (1995)
Жан: (отстапувајќи кон прозорецот, урла) Вие...
„МАРГИНА бр. 26-28“ (1996)
Очите ѝ се наполнија со солзи - ја заврте главата кон прозорецот... Ѝ пристапив, плашливо ја прегрнав и нежно ја бакнав по косата.
„Бојана и прстенот“ од Иван Точко (1959)
Милан можеше да види како мачорот скокна кон прозорецот извлекувајќи ги главите на пилињата како топчести плодови.
„Невестата на доселеникот“ од Стојан Христов (2010)
- Боге од Бањи го носи сандакот - јавуваше Даскалов. -Сега можеш да ја запалиш големата свеќа. Погледнав повнимателно.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Всушност Даскалов кога се сврте кон куќата и тргна кон прозорецот јас не го препознав; неговата сенка обрабена со одблесоците на светлината можеше да биде и сечија, и изгледа токму заради оваа помисла со задоцнување ги забележав знаците што ми ги испраќаше.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Тој се помрднува, пречекорува кон прозорецот и долго време гледа надвор.
„Маслинови гранчиња“ од Глигор Поповски (1999)
Тогаш Даме тагува на својот прозорец, гледајќи кон прозорецот на спротивниот брег.
„Маслинови гранчиња“ од Глигор Поповски (1999)
Коте бре!... (Коте се завртува кон прозорецот и се смее.) Море Костадине!
„Парите се отепувачка“ од Ристо Крле (1938)
МИТРЕ: Чекај јас ќе потслезам... (Оди до вратата и се враќа оди кон прозорецот).
„Парите се отепувачка“ од Ристо Крле (1938)
Лево врата; десно на ѕидот огледало, а понатаму, кон прозорците, е прикачена ламба; во дното четири прозорци еден до друг преку кои се гледа чардакот од куќата, преку него селски куќи.
„Парите се отепувачка“ од Ристо Крле (1938)
КАТА: (се враќа липајќи од плачење и трча кон прозорецот, го отвора, вади шамиче и мрдајќи со него вика).
„Парите се отепувачка“ од Ристо Крле (1938)
АНЃЕЛЕ: (се завртува кон прозорците да ги види).
„Парите се отепувачка“ од Ристо Крле (1938)
Ана потрчува кон прозорците.) ПРВОТО ДЕТЕ: До... до... дојде... дојде Анѓеле!...
„Парите се отепувачка“ од Ристо Крле (1938)
Свртена кон прозорецот.
„Слово за змијата“ од Александар Прокопиев (1992)
Хајнерле ги чувствуваше тие премолчувања, и од нив бегаше со погледот кон некоја дамка на ѕидот, кон мушичките кои летаа среде собата, кон прозорецот.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Сега таму живееше некој човек во униформа.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Матилда сѐ почесто го оставаше сам дома, кога одеше да купува лекови за Зигмунд, и да ги носи кај него, и раскажуваше дека, кога се враќала во станот, го наоѓала Хајнерле седнат на подот, со отворена шаховска табла, а во рацете ги поземал фигурите и разговарал со нив.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
По смртта на нашиот брат, Паулина, Марие, Роза и јас понекогаш одевме до зградата во која тој живееше сѐ до заминувањето од Виена, и погледнувавме кон прозорците од неговиот стан.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
„Да, да“, таа го потсврте филџанот кон прозорецот за да види поубаво.
„На пат кон Дамаск“ од Елизабета Баковска (2006)
„Дигаат глава кутрите кон прозорците“, како што би рекол Цанкар во својата „Повест за мајката“, облиени во сјајот на јаркото сонце и ги листаат страниците од календарите на годините што поминале.
„Календар за годините што поминале“ од Трајче Кацаров (2012)
Неда истрчува исплашено кон прозорецот.
„Црнила“ од Коле Чашуле (1960)
Од кон прозорецот е дворот, од левата страна има некаква церја.
„Пустина“ од Ѓорѓи Абаџиев (1961)
Тој ги пиеше со жедта на своите очи оскудните зраци и секој шум што доаѓаше однадвор го притегнуваше кон прозорецот, иако знаеше дека ќе ја сети пак само ладнината на железото врз челото и сувоста на правта, налепена по сивкавите лушпи на ова одвратно дрво, ќе го заскокотка грлото и сипкава кашлица ќе го наполни телото со морници.
„Пустина“ од Ѓорѓи Абаџиев (1961)
Ана мрзоволно се упатува кон прозорецот и нејзиниот поглед потонува во темната длабочина на заспаните улици.
„Пустина“ од Ѓорѓи Абаџиев (1961)
Долго ѝ завидував на таа прошетка, но имав привилегија, добар поглед кон прозорецот на вториот кат и едно дрво, кое ме пречека сето раскошно раззеленето и ме поздравуваше секое утро кога тешко, да не речам одвај, ги отворав очите.
„И ѓаволот чита пРада“ од Рада Петрушева (2013)
Само уште еднаш се насмевнува, свртен кон прозорецот и истрпнува, се предава. Од раце ми избегува детето.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
- Заглавена е, Алек. Александар зеде една столица и ја центрира кон прозорецот.
„Браќата на Александар“ од Константин Петровски (2013)
Петрович му ја зеде ризата, првин ја спростре на масата, долго ја разгледуваше, заниша со главата и ја подаде раката кон прозорецот по тркалезната табакера со портрет на некојси генерал, на кој имено, не се знае, зашто местото каде што се наоѓаше лицето беше пробиено со прст, а потоа залепено со четириаголно парченце хартија.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
Но во тој случај Маргарита, ако било што можев да предвидам, тоа е дека во еден момент расеано ќе се сврти кон прозорецот и дека тогаш, во тој случај, Маргарита ќе го види мојот одблесок, вкрстување на погледите на ликовите од тоа стакло врз кое темнината на тунелот става одлики на придушено огледало, го става својот виолетов плиш што се движи давајќи им на лицата живот во некои други рамништа, одземајќи им ја онаа ужасна маска на креда што им ја навлекува комуналното осветлување на возилата а особено, е да, тоа не можеше да го порекнеш, Маргарита, кое ве приморува вистински да го погледнете она друго лице на стаклото бидејќи во магновението на двојниот поглед нема цензура, мојот одблесок на стаклото не е исто нешто со оној човек кој седи наспроти Ана и во кого Ана не смее отворено да гледа во вагонот на метрото, 59 а освен тоа онаа што токму го гледа мојот одблесок веќе не е Ана туку Маргарита во моментот кога Ана брзо го тргна погледот од човекот кој седи наспроти неа бидејќи не е згодно да го гледа, но кога се сврте кон прозорското стакло, таа го здогледа мојот одблесок како демне на тој момент, за благо да се насмевнам, без дрскост а и без надеж кога погледот на Маргарита како птица ќе падне во неговиот поглед.
„МАРГИНА бр. 6-7“ (1994)
Камилски мигум се исправи и појде уплашено кон прозорецот.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Потоа покажаа кон прозорецот и рекоа: „Погледни“ Ги послуша.
„Месечар“ од Славко Јаневски (1959)
Ја дигна раката и поздрави војнички кон прозорецот. Чао, бројки. И заборавете ме.
„Месечар“ од Славко Јаневски (1959)
Погледна откосо кон прозорецот, рамно во окото на оддалечената месечина и откри со болните прсти совладувајќи се да не падне мртов - 1001, откри клекнат на оттрпнатите коленици како пред некој свој бог.
„Месечар“ од Славко Јаневски (1959)
Кога Стојан Ванков се слеа со темнината на надворешната врата, Отец Симеон се одлепи од ѕидот и се загледа кон прозорецот на станот во кој дејствуваше Мануш.
„Месечар“ од Славко Јаневски (1959)
Тој тргна кон прозорецот: ситна, кревка фигура, чија слаботија беше уште повеќе нагласена од синиот комбинезон - униформата на Партијата.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Закопчувајќи го ременот на панталоните, тој се упати кон прозорецот.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Со благо склопени дланки, кренати во височина на градите, беше свртена кон прозорецот на кој се насетуваа првите знаци на зазорувањето.
„Полицајка в кревет“ од Веле Смилевски (2012)
„Сепак, ти си дел од мојот живот. Те сакам Нино.
„Полицајка в кревет“ од Веле Смилевски (2012)
„Земи здив и сонувај го небото, нашето Чистилиште,“ тивко зборував, како да кажувам молитва.
„Полицајка в кревет“ од Веле Смилевски (2012)
Се доближивме до десната драперија затскривајќи се за да не нѐ фати светлината од уличните канделабри.
„Полицајка в кревет“ од Веле Смилевски (2012)
„Но, тоа не е сѐ, драга моја Ема,“ рече госпоѓа Мариела, станувајќи од фотелјата и, по два чекора направени кон прозорецот, одеднаш се сврте кон девојката и низ шепот и додаде: „Сликарот Драган Соколовски спиел со монахињата.
„Полицајка в кревет“ од Веле Смилевски (2012)
Со благо склопени дланки, кренати во височина на градите, бев свртен кон прозорецот на кој се насетуваа првите знаци на зазорувањето.
„Полицајка в кревет“ од Веле Смилевски (2012)
Двајцата тргнавме кон прозорецот.
„Полицајка в кревет“ од Веле Смилевски (2012)
Стана, ми ја фрли перницата в лице, направи неколку чекори кон прозорецот, застана и пак се врати кон креветот.
„Полицајка в кревет“ од Веле Смилевски (2012)
- Погледнете! - им покажа со раката кон прозорецот низ кој влегуваше чад во црквата.
„Јанsа“ од Јован Стрезовски (1986)
Се свртија луѓето кон прозорецот и кога го видоа чадот, започнаа панично да се туркаат и да излегуваат надвор.
„Јанsа“ од Јован Стрезовски (1986)
Погледот го заврти кон прозорецот и виде дека се стемнило надвор.
„Јанsа“ од Јован Стрезовски (1986)
Татко, откако ја допи првата шолја чај, стана од сво­јата фотелја, се упати кон прозорецот, го подотвори и го упати погледот кон реката па потем кон дрвениот мост кој го поврзуваше стариот со новиот дел на градот, на десната страна беше модерниот, а на левата постариот дел.
„Ервехе“ од Луан Старова (2006)
Господе, господе почнал отец Иларион да шепоти и да ѝ се оттргнува од рацете, но допирајќи го своето лице до нејзиното почувствувал возбуда по снагата и почнал пополека да ѝ се припива со телото, да ја разгрнува мантијата, да се распетлува, и во мигот кога требало да ја зграпчи, да ја впие во себе - погледал кон прозорецот, чул нешто, се исплашил, викнал Боже спаси ме и избегал надвор.
„Злодобро“ од Јован Стрезовски (1990)
И колку што си спомнувам најпрвин се сврти кон прозорецот а дури потоа го спомна она за проклетствата.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
„Некорисна прошетка“ ми се причини дека рече одејќи кон прозорецот.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
Се смееше и понатаму, сè додека одев кон прозорецот.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
Да, иако не беше свртен кон прозорецот знаев дека го чувствува нејзиното наближување.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
Се сврте бавно кон прозорецот и иако таму немаше никого тој сепак некому му се насмевна: - Како дете често сонував дека се давам во бочва со мед.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
Прошетките по коридорите на сивото здание напати ги споредував со прошетки по рафтовите и по скриените катчиња на моите дотогашни доживувања.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
Ја тргна раката од она место а патем, многу бавно, го крена погледот и кон прозорците што гледаа кон дворот.
„Желките од рајската градина“ од Србо Ивановски (2010)
А тој самиот лежеше малечок, напола свртен кон прозорецот, брегот под него и длабокото небо, чувствувајќи како првиот утрински ветер му ги мрси пердувите зариени во килибарниот восок.
„Лек против меланхолија“ од Реј Бредбери (1994)
Тате погледна кон прозорецот. Таму беа прострени сините вечерни ѕвезди, а на исток се издигаше црвената планета Марс.
„Лек против меланхолија“ од Реј Бредбери (1994)
А оној што го давеле, покажувајќи со очите кон прозорецот, рече: - Стани и погледни дали уште стои?
„Постела на чемерните“ од Петре Наковски (1985)
Наеднаш гледам, се обѕирнува кон мене, кон прозорецот, сака да ме види, како да бара помош да го потсетам што се случило или можело да се случи деновиве, и што било причина да ја поттикне власта да се заинтересира токму за него, но очигледно ништо не му идеше наум.
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)
„Размислувам, размислувам“, вика тој преку прозорецот, „а ништо не ми текнува.
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)
- го впери бастунот кон прозорецот изнакитен со снегулки.
„Прва љубов“ од Јован Стрезовски (1992)
Го стави сето тоа на маса и тргна кон прозорецот.
„Прва љубов“ од Јован Стрезовски (1992)
Гледа кон прозорецот.
„Буре барут“ од Дејан Дуковски (1994)
Имаше ноќи кога Висар често ја сонуваше бесмртната вода; сонуваше, како слегува во езерото да ја бара: поземаше воздух колку што можеше, скокаше од чамецот и се спушташе кон дното, но воздухот бргу му се трошеше и тој повторно се враќаше назад; Трајан му го пушташе веслото, му подаваше рака да се фати за чамецот, да се одмори, и потоа, земајќи повторно воздух, се спушташе сè подлабоко и подлабоко; не можејќи да слезе до дното, се разбудуваше сиот облеан во пот; погледнуваше кон прозорецот, кон месечината што блескаше, а во главата му одѕвонуваа зборовите на братучед му Трајан: каква бесмртна вода...! Глупости се тоа...!
„Свето проклето“ од Јован Стрезовски (1978)
Често сонуваше како езерото надошло, се разбеснило, фатило да крева силни бранови и да удира на куќата, да удира на ѕидот како на карпа што му се препречила и да го пробива, да откорнува камен по камен, да го руши; со ѕидот се крши и покривот што е кон езерото и паѓа заедно со него во водата; куќата зинува кон езерото како да ја расцепил гром на половина и брановите, скокајќи преку урнатините, се нафрлуваат и удираат во другиот дел од куќата каде што спие Бандо; Бандо скока исплашен, се буди сиот во пот и стрчнува кон прозорецот што гледа во езерото и, расонувајќи се наполно, стои неколку мига со челото допрен до рамката од прозорецот, а потоа се враќа в постела не можејќи да продолжи со спиењето.
„Свето проклето“ од Јован Стрезовски (1978)
Но кога ќе ги иставеше очите од книгата, кога ќе погледнеше кон прозорецот, кога ќе го видеше разбеснетото езеро како рика и како ветриште го нишаа и го корнеа прозорецот, повторно го обземаше страв од смртта.
„Свето проклето“ од Јован Стрезовски (1978)
Загледан кон прозорецот.
„Тополите на крајот од дедовата ливада“ од Бистрица Миркуловска (2001)
- Јас не лажам, - отсечно рече дедо ми и запали цигара, свртувајќи ја главата кон прозорецот за да ја смири малку лутината што му надоаѓаше.
„Јас - момчето молња“ од Јагода Михајловска Георгиева (1989)
Коте ја крена главата кон прозорецот и гледајќи пред себе во јадењето рече: - Жено, девојките нека бегаат на нива да откопуваат компири.
„Будалетинки“ од Мето Јовановски (1973)
Погледот сам му се сврте кон прозорецот високо на катот, мижуркаво осветлен од газиената ламба.
„Продавница за љубопитните“ од Мето Јовановски (2003)
Тропкањето со непознато потекло му ги отвори очите; ја сврте главата кон прозорецот и здогледа врапче како со клунчето кљовка во дрвената рамка и повремено, накривнувајќи си го главчето, фрла поглед преку стаклото.
„Продавница за љубопитните“ од Мето Јовановски (2003)
Ирина е свртена кон прозорецот и ја пувка цигарата, а Жења клекнала зад неа и плаче ко дете за јадење.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Шетам и погледнувам кон прозорецот, навеан со снег.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Тогаш Даме тагува на својот прозорец, гледајќи кон прозорецот на спротивниот брег.
„Билјана“ од Глигор Поповски (1972)