кон (предл.) - рекица (имн.)

И само што пречекори кон рекичката зракот како стрела заплива удолу низ водата. И Славчо потрча.
„Било едно дете“ од Глигор Поповски (1959)
За разлика од тесното патче кое што водеше удолу кон рекичката и воденицата сега веќе теренот беше порамен и патот поширок.
„Животот од една слива“ од Зорица Ѓеорѓиевска (2014)