кон (предл.) - уво (имн.)

Вака ми е пријатно и убаво. Извиткан сум со шалчиња околу вратот, главата и лицето, па само очиве ми ѕиркаат кон ушите од магарето.
„Дружината Братско стебло“ од Јован Стрезовски (1967)
Брчките од долгнавестиот лик му бегаа кон ушите, кон тие сплескани полжавчиња од 'рскавица и кожа.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Овнето беше уште маладо, но имаше јадри рогови кои веќе почнуваа да му се свиваат кон ушите.
„Прва љубов“ од Јован Стрезовски (1992)
Лежев сраснат со грб за земјата кога Марко Марикин, самарџија, абаџија и некогашен црковен пејач, човек што има за сѐ свои и само свои причини, малку разбирливи за другите, почна да се смее и да се удира наведнат со дланки по колениците.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Децата ги принесоа рацете кон ушите.
„Лек против меланхолија“ од Реј Бредбери (1994)