кон (предл.) - храна (имн.)

Тој јадеше од раката на Милан, а го вртеше носот кон храната, што пред него ја ставаше Кети.
„Невестата на доселеникот“ од Стојан Христов (2010)
- Така... така... - задоволно мрмореше свекрвата.
„Чкртки“ од Румена Бужаровска (2007)
Од ова ништо нема да ти биде, па не си алергична! - и со носот покажа кон храната.
„Чкртки“ од Румена Бужаровска (2007)
Мислам дека самиот приод кон храната, однесувањето кон секој нов касај; насмевката, сериозноста или загриженоста на поединецот кој внимава на секој свој но и на туѓите гестови, сите тие поединости преставуваа посебни приказни потчинети токму на тој одамна совладан механизам.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
Меѓутоа, Хундертвасер не останува на метафората за прекинатиот тек „од серењето кон храната“, туку дава и конкретни примери за повторно затворање на тој еколошки круг.
„МАРГИНА бр. 19-20“ (1995)
„Човекот мора да внимава на тоа циркулацијата правилно да работи/текот од храната кон серењето е природен/но текот од серењето кон храната е прекинат“, пишува Хундертвасер во текстот за самиот себе.
„МАРГИНА бр. 19-20“ (1995)