Крај една расцепена бука лежи една маска со искршени нозе.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
Се наведнал крај една русокоса жена и, заедно со неа, се шета со рацете.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Лежам така префрлен со умот, а Бошко од Сувогрло само си кажува за некаде: - Врвиме, вели, крај еден напуштен логор, вака колку до нужникон надвор, а едно жешко време, вели, секакви творчиња оживиле.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
Крај една осамена врба, на самиот крај од трските, Мече виде три плитки чуна, врзани за врбата.
„Бегалци“
од Јован Бошковски
(1949)