крај (предл.) - тебе (зам.)

Соговорникот го погледа сомничаво.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
Доаѓавме ние децата крај тебе и молчевме.
„Вардар“ од Анте Поповски (1958)
Ќе дојде време и јас крај тебе да не бидам.
„Вардар“ од Анте Поповски (1958)
Ќе остане нешто крај тебе за да не паметува и без нас за да не може.
„Вардар“ од Анте Поповски (1958)
- Ти тоа го нарекуваш летање? Јас само седам крај тебе на твојот килим и летаме заедно, а ти велиш дека знам да летам?
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
Сакам да ме подучиш на Занаетот. Крај тебе сакам да го поминам патот што води до Каменот.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)