Ќе се надоврзам на претходното прашање. На неколкуте фотокопирани листови од каталогот на твојот последен проект „Досие ‘96“ пишува дека спонзори се две Министерства и Сорос центарот.
„МАРГИНА бр. 36“
(1997)
39. Но тие луѓе или се ограничија со издавањето на неколку книшки на македонски јазик, или пак се ограничија со зборување македонски дома или со своите земјаци.
„За македонцките работи“
од Крсте Петков Мисирков
(1903)
После Македонија потпадна под Византија и во текот на неколку века во разни нејзини делови се дигаа востанија против покорителката.
„За македонцките работи“
од Крсте Петков Мисирков
(1903)
Значи, некаква македонска словенска национална преродба е просто празна работа на неколку фантазери, 127 коишто притоа немаат никаков поим за јужнословенската историја.
„За македонцките работи“
од Крсте Петков Мисирков
(1903)
Сликата ги покажува необичните склоности на неколку генерации на тогашното, политички толку хаотично раздобје во Европа: склоноста кон настраното, ексклузивното, екстраваргантното, скриеното од онаа страна но постоечко во рамките на физичката, „природна“ стварност, па и за издвојување од друштвото, тежнеењето кон една посебна аристократска позиција.
„МАРГИНА бр. 22“
(1995)
Нешто подоцна тој ја замоли Петра да му донесе уште една мастика со „некоја маслинка“ за мезе и им се радуваше на неколкуте чаши вино што ќе ги испие со реш печена кременадла каква што ќе ја порача.
„Продавница за љубопитните“
од Мето Јовановски
(2003)
За чудо кога стасаа до дното, наеднаш стана светло и двајцата бегалци зинаа од чудо: на неколку чекори од нив, сред мрежа од трева и други подводни растенија, стоеше едно големо чудовиште.
„Бегалци“
од Јован Бошковски
(1949)
Но, не. Му требаше за тоа доста време, но тој најпосле сепак виде дека тоа се само неколку блиски гранки, избрстени и црвеникави, порастени на врвовите на неколкуте околни дрвја.
„Белата долина“
од Симон Дракул
(1962)
Од Кукулино пошле по Бели Поклади, веднаш по третиот ден на Рамазан Бајрам, кога по задоцнетиот снег на земјата се собирале мрежести барички.
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
Од тој простуден ден до крајот на двете третини на патот, близу до Благовештение и на неколку недели пред Курбан Бајрам, искушенијата непрекинато стеснувале околу нив обрачи, и меѓусебно понекогаш да се апат.
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
Сега беше дојден мигот да се лиши и од илузијата на неколкуте мигови откриено време.
„Ервехе“
од Луан Старова
(2006)