Она на што најпрво се сети тој беше да се обрати до ССМ, од каде што доби мошне добри правни совети за валидноста на известувањето што го доби, а беше запознаен и подучен за неговите права од работен однос.
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“
од Димитар Апасиев
(2011)
Тука е умесно да напоменеме дека вработените во МО беа синдикално организирани, а С.С. членуваше во овој синдикат.
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“
од Димитар Апасиев
(2011)
- Но, сега пред малку, ми рече дека пресудуваш право, на што мислеше?
„Ветришта“
од Радојка Трајанова
(2008)
Но што беше она на што сега мислев и бев уверен дека не само го согледувам туку и дека можам, да го изразам со зборови, да го запаметам како кажување. Ебати бељата.
„Балканска книга на умрените“
од Мето Јовановски
(1992)
Со силни звуци на труби, на фанфари и на што ли уште не, започна претставата, која траеше речиси над два часа.
„Патувања“
од Никола Кирков
(1982)
Му нареди на свештеникот што го придружуваше да остане долу, а самиот тој со лесен чекор се искачи по скалите и тропна на вратата што му ја отвори самиот Беренц. „Еминенцијо - му рече, донекаде изненаден, есесовецот на владиката - на што ја должам оваа чест?“
„Светилка за Ханука“
од Томислав Османли
(2008)
Се надевам дека тоа е доволен аргумент за да Ви одземам малку од скапоценото време”, ведро коментираше владиката и зачекори преку прагот на неговата канцеларија. Тој коментар беше доволен Беренц да ја симне службената резервираност.
„Светилка за Ханука“
од Томислав Османли
(2008)
Единствено нешто на што се сеќавам беше Arcade, но и тој изгледаше како времето да му поминало, а друг магазин што би можел да го замени, немаше.
„МАРГИНА бр. 22“
(1995)
Од под буквите во книгите ѕиркаат нашите мртви и се смеат новородените. Дишат вода, пијат воздух.
„Светилничар“
од Ристо Лазаров
(2013)
Поп Данаил Москополчанин не може баш да се сети дали кога првпат беше во Венеција беше измислен фудбалот на мали голчиња и на што мислеа Венецијанските трговци кога претскажуваа светска економска криза.
„Светилничар“
од Ристо Лазаров
(2013)
- И тука се мешаат миризбите - рече дедо Димо. - Ама на што?
„Бојан“
од Глигор Поповски
(1973)
Луѓето излегоа од зачадената колиба и не знаеја што да зборуваат, на што да се радуваат.
„Бојан“
од Глигор Поповски
(1973)
- Студент на што? - Генералот беше позбунет од студентот. - На керамика. Месам земја.
„Синовски татковци“
од Димитар Солев
(2006)
Често, тие неколку лажички така се зафрлуваа што тој немаше со што да си направи кафе, и,во таквите случаи беше готов да направи скандал со што, всушност, си го оттргнуваше вниманието од она на што требаше да го сосредоточи.
„Човекот во сина облека“
од Мето Јовановски
(2011)
Сакам да расчистам со неа пред да почне распустот, оти не можам да издржам уште едно лето без неа, а да не знам на што сум!“
„Папокот на светот“
од Венко Андоновски
(2000)
Да не очајував кога бев дете, неверството на Рајнер ќе беше само краткотрајна болка, нешто на што ќе му го завртев грбот и ќе заминев.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“
од Гоце Смилевски
(2010)
Но сега, новата болка ја засекуваше старата рана.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“
од Гоце Смилевски
(2010)
Во статутот со правила за заедничко живеење што како подарок ќе го добиеш заедно со зеленото светло од пријателките додека те гушкаат и ти честитаат, убаво ќе стои сѐ на што треба да внимаваш во иднина.
„И ѓаволот чита пРада“
од Рада Петрушева
(2013)
Ќе нагаѓаме на што ќе излезат, на што ќе нѐ доведат.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
- Сигурно ова е од огнот, вели Уља, сигурно огнот ѝ ја подгоре косата во коренот. Сега нема како да се држи, на што да се држи, вели.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
Тој сакаше да го прегрне човечецот со долги и немирни прсти(овој пак се обидуваше да не дојде под обрачот на големите раце) и раскажуваше за природата и за гасениците најмногу за некој Чарли Краков, или за призрак на опачината на неговата потсвест, на нешто што е натсвест и живее вон од него, вон од неговата матна мисла, нешто на што зборовите и му го градат и му го одземаат обликот.
„Забранета одаја“
од Славко Јаневски
(1988)
Тој ја праша дали размислува да работи, бидејќи има завршено Радничка школа, на што таа рече дека нејзината фамилија очекува дека таа ќе се омажи во добра фамилија, па ќе нема потреба да работи.
„Белиот јоргован“
од Хајди Елзесер
(2012)
„Ние победивме, Винстоне. Ние те скршивме. Виде на што ти личи телото.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
„Понекогаш“, рече таа, „ тие те третираат со нешто... нешто на што не можеш да му се противставиш, нешто на што дури не можеш ни да мислиш.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
Во стомакот и во кожата постојано нешто се бунеше, постоеше чувство дека си лишен од нешто на што имаш право.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
На што можело да се должи тоа?
„Братот“
од Димитар Башевски
(2007)
Се појави Лена. Ми се стори, без брзање, и туку плесна два-три пати со дланките и прибрано изговори, мирен Гаро, на што ѕверот, за чудо, се поколеба, се заврте лево-десно, а опашката и застреланите уши му се олабавија.
„Братот“
од Димитар Башевски
(2007)
И, тогаш си реков: „Зое, на што личиш? Мислиш дека вака ти е подобро?
„Седум години“
од Зорица Ѓеорѓиевска
(2012)
„Не навистина, на што ти личам?“
„Две Марии“
од Славко Јаневски
(1956)
- А на што наиде? - праша иследникот. - На зло! - одговори М. Ѓурев.
„Желките од рајската градина“
од Србо Ивановски
(2010)
Покрај него застана старец и праша: - Што е ова?
„Постела на чемерните“
од Петре Наковски
(1985)
Разбирам да е шајка, ја гледаш и знаеш на што удираш...
„Постела на чемерните“
од Петре Наковски
(1985)
И знаеш ли на што личи целиов Прењес? На загноена рана.
„Постела на чемерните“
од Петре Наковски
(1985)
Ама остана и ден - денес да ми рече - Внимавај! - само тоа да ми рече, а јас знам на што мисли.“
„Тополите на крајот од дедовата ливада“
од Бистрица Миркуловска
(2001)
БОРИС: Ти не можеше овој стан да го одржиш, светот ќе го одржуваш. Види го Матеј на што личи.
„Одбрани драми“
од Горан Стефановски
(2008)
МИРА: Кратенка за „хај фиделити”. БОРИС: Аха. (Пауза) Што беше „хај фиделити”? МИРА: Висока верност. БОРИС: Висока верност на што? МИРА: На звукот. Репродукцијата е верна на она што е снимено.
„Одбрани драми“
од Горан Стефановски
(2008)
Или шишај ме, или остави ме да ја носам како што сакам. Да знам на што сум. (Пауза)
„Одбрани драми“
од Горан Стефановски
(2008)
Иако ова не е она на што реферира Дерида со својот термин diffѐrance - нешто што не може да се задржи или сфати - една ваква анализа може да биде исто толку блиска како онаа што би го откривала ова нечујно својство на јазикот.
„МАРГИНА бр. 10“
(1997)
Веќе почнуваше да ми надоаѓа мачнина од муабетот, но се оправда кога кажа дека фатил заушки кога бил во Скопје, на што се направив дека му верувам, зошто имаше доказ дека навистина тој период владееше таква епидемија, тоа го имав слушнато од вестите.
„Знаеш ли да љубиш“
од Ивана Иванова Канго
(2013)