на (предл.) - алхемичар (имн.)

Јунг повлекува мошне интересна паралела меѓу поимот на огнот и потсвеста, во својот коментар за мистичните патувања на алхемичарот Михаел Маер.
„МАРГИНА бр. 6-7“ (1994)
Волшебникот Мелкијад од Макондо на Гарсија Маркез ги знаел сите тајни на алхемичарите од Македонија.
„Времето на козите“ од Луан Старова (1993)
Огнот е, како солта и како Меркур, еден од придвижувачите на трансмутацијата, тој ги измирува спротивностите: „Во алхемијата, огнот пречистува, но, исто така, спротивностите ги претопува во единство.“
„МАРГИНА бр. 6-7“ (1994)
Според мислењето на алхемичарите, завесата е непроѕирна само за непосветените.
„МАРГИНА бр. 6-7“ (1994)
Се вратив во заборавениот дом (Речиси незабележлив среде шумата од зборови) Овде сѐ е приготвено во вид на копнеж Како во собата на Алхемичарот кој штотуку И се приближил на формулата за објава на златното доба (Мислам дека станува збор за нестварни одаи Или за скалила што водат кон нив)
„Посегање по чудесното“ од Србо Ивановски (2008)
Алхемичарите зборот „вел“ го употребувале во неговото оригинално антитетичко значење на прикривање (velum, завеса, вел) и откривање (revelare, откривање, симнување или повторно навлекување на завесата).
„МАРГИНА бр. 6-7“ (1994)