Најстар од нив беше Крсте Младенов, речиси му беше врсник на братучедот Најда Махаилов, и затоа заедно со него посветен во работата на Организацијата и заедно со него излезен да комитува.
„Потковица на смртта и надежта“
од Миле Неделкоски
(1986)
Им подаде на братучедите рака за добредојде и рече: - Јас сум ви најроднина овде во селово.
„Будалетинки“
од Мето Јовановски
(1973)
Всушност, гласовите од зборувањето на селаните им го свртеа вниманието на братучедите кон нив.
„Будалетинки“
од Мето Јовановски
(1973)
Очите на братучедите веќе им се наполнија со молежливи солзи како на елени.
„Будалетинки“
од Мето Јовановски
(1973)
Ја остави пушката на ѕидот и, извлекувајќи ја блузата од под опасачот, им се приближи на братучедите.
„Будалетинки“
од Мето Јовановски
(1973)
Заповедно им рече на братучедите: - Слушајте сега деца: ДОЛУ ПАНТАЛОНИТЕ! – им искомандува.
„Будалетинки“
од Мето Јовановски
(1973)
Слабото и русо лице на братучед ѝ Боб беше испиено и безволно.
„Невестата на доселеникот“
од Стојан Христов
(2010)
Тоа беше едното од најзначајните објаснувања со кои таа располагаше во врска со бесмртноста на братучедот Благоја.
„Летот на Загорка Пеперутката“
од Србо Ивановски
(2005)
Веста за втората смрт на братучедот Благоја тетка Боса ја прими набрзо по неговото заминување на Сремскиот фронт.
„Летот на Загорка Пеперутката“
од Србо Ивановски
(2005)
За ваквото гледање на двата случаи веројатно придонесуваше и чудната композиција на возот што татнеше низ мојата глава, а во таа композиција вагонот што го претставуваше случајот на Загорка Пеперутката го гледав сместен до оној во кој се наоѓаше исчезнувањето на братучедот.
„Летот на Загорка Пеперутката“
од Србо Ивановски
(2005)
Снаодливоста на братучед ми Германа ја зедов здраво за готово.
„Човекот во сина облека“
од Мето Јовановски
(2011)
Тетин ми гледаше во чинијата пред себе, а децата молчејќи гледаа во скутовите.
„Чкртки“
од Румена Бужаровска
(2007)
Уште и на гостин така да му правам! - слушнав само еден тап звук и претпоставив дека тетка ми му удрила една заушка на братучед ми.
„Чкртки“
од Румена Бужаровска
(2007)
Овде? повтори нејзиниот прст, а само јас, се разбира и девојката од Ташкент, го забележавме потврдниот одговор на братучедот на татко ми.
„Желките од рајската градина“
од Србо Ивановски
(2010)