на (предл.) - егзистенција (имн.)

Големиот руски режисер и модернист, Андреј Тарковски, за уметноста ќе рече дека е нераскинливо поврзана со прашањето за значењето на егзистенцијата на човекот во вечната потрага по апсолутната вистина.
„Календар за годините што поминале“ од Трајче Кацаров (2012)
Како на тој предизвик одговара писателот Ванчо Николески?
„Гоце Делчев“ од Ванчо Николески (1964)
Си имаше свој поредок во спиралата на страдањето, во која до среќата се стигнуваше или никогаш не стигнуваше. се восхитував, но за жал кога повеќе ја немаше на нејзиното херојство да ја одржи надежта на нашите животи и во најтрагичните мигови на егзистенцијата.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Мајка тврдеше дека Татко ѝ се доверувал дека цел живот во библиотеката, трагал по магичниот редослед на читањето кој ги покажувал среќните излези за семејството, одговорите на големите прашања на егзистенцијата, во кои било вклучено и прашањето на враќањето во родната земја.
„Атеистички музеј“ од Луан Старова (1997)
Со судбината на историските личности, нивните индивидуални животни стории, писателот ја воспоставува нераскинливата врска со сопствениот народ, колективното егзистирање, што ќе рече оти како уметничко- естетска вредност романот е дело за една личност која во себе најубаво и најуверливо ги одразува и содржи сите народни идеали и се стреми кон општочовечките, униврзални димензии на егзистенцијата.
„Гоце Делчев“ од Ванчо Николески (1964)
Во таа смисла, денес може да се зборува и за раснењето на дизајнот. ѓ) Ватимо (Vattimo) Џани Ватимо, конечно, формата на егзистенцијата што му одговара на новото сфаќање на смислата ја опиша како постмодернистичка форма на живеење.
„МАРГИНА бр. 36“ (1997)
Татко, ако се има предвид материјалната страна на егзистенцијата, беше еден од големите губитници, конечно и неповратно.
„Атеистички музеј“ од Луан Старова (1997)